Debunking Anti-Chinese Psy Ops 3: Jezuïeten, Tavistock en de Strijd om de Ziel van China

Het zijn niet alleen de domeinen van culturele oorlogvoering en religieuze culten waar Xi Jinping zich zorgen over moet maken, maar ook bijenkorven van in het buitenland geleide agenten die actief zijn op een groot aantal domeinen binnen de Chinese overheid en het bedrijfsleven.

De eerste twee delen van deze serie zijn hier en hier te vinden.

Hoewel er veel eerlijke en goede jezuïetenzendelingen in China zijn geweest met namen als Matteo Ricci (1552-1610), Adam Schall (1591-1666), Ferdinand Verbiest (1623-1688) en Giuseppe Castiglione (1688-1766), lijkt er iets duisterder op de loer te liggen binnen de Byzantijnse controlestructuur die de Sociëteit van Jezus beheert die in 1540 door de Spaanse huurling Ignatius Loyola werd gesticht. Iedereen die een volledig begrip wil krijgen van het soort operaties dat wordt uitgevoerd om zowel China als Anglo Zionisten Rijk vazal de VS van binnenuit te vernietigen, zou er goed aan doen de tijd te nemen om deze geheimzinnige kracht van de wereldgeschiedenis te overwegen.

Vóór onze huidige tijd was de subversieve rol van jezuïetenoperaties veel breder bekend bij republikeinse krachten die de realiteit van samenzweringen begrepen als een onderdeel van het leven en de wereldgeschiedenis (1).

Doordringende geesten werpen licht op de jezuïeten

De bekende dichter en toneelschrijver Friedrich Schiller nam de tijd om “The Jesuit Government of Paraguay” van 1788 te componeren, waarin hij de rol documenteert van jezuïetenzendelingen wiens arrestatie een gecodeerd handboek onthulde voor het trainen van inboorlingen om Europese kolonisten te doden “die door god zijn vervloekt”. De jezuïeten in Schillers rapport hadden een hybride religie gecreëerd met christelijke motieven en deden zich voor als engelachtige Kau. Hun leringen (geschreven in een moedertaal) beschrijven als “engelen van God, die naar de mensen zijn afgedaald, om hen te leren hoe iemand in de hemel komt en de kunst om de vijand van God te vernietigen.”

Een eeuw eerder schreef de beroemde wetenschapper/priester Antoine Arnauld: 

“Wilt u problemen opwekken, revolutie uitlokken, de totale ondergang van uw land voortbrengen? Schakel de jezuïeten in… en bouw prachtige colleges voor deze heethoofdige religieuzen; lijden die gedurfde priesters, op hun dictatoriale en dogmatische toon, om te beslissen over staatszaken.”

Historicus Graham Lowry beschreef jezuïetenoperaties in Canada, die quasi-synthetische culten hadden gecreëerd die inheemse overtuigingen vermengden met de Bijbel en werden ingezet om terreuroperaties uit te voeren op kolonisten, en schreef in zijn How the Nation Was Won (1987):

“Noordelijke stammen die door de jezuïeten werden bekeerd – de Hurons, Algonquins, Penobbscots, Pequawkets en vooral de Abnakis – werden herhaaldelijk tegen de noordoostelijke en westelijke grens van New England geslingerd. Onder leiding van jezuïetenpriesters, met slechts af en toe een Franse officier, vielen de Indianen de Kennebec, Connecticut en Merrimack Rivers aan, afslachtend en brandend terwijl ze gingen … deze bedreiging voor de noordoostelijke koloniën werd pas tijdens de Amerikaanse Revolutie weggenomen”.

De Amerikaanse revolutie zorgde niet alleen voor een onderbreking van door jezuïeten geleide invallen op kolonisten (die vaak brutale en onrechtvaardige vergeldingsacties uitlokten als reactie als onderdeel van een bredere verdeel-om-heers-strategie), maar paus Clemens XIV nam in 1773 een pauselijke bul aan die de ontbinding van deze opstandige samenleving dwong en zei heel onheilspellend:

“De onderdrukking is volbracht, ik heb er geen berouw van, omdat ik er pas over heb besloten na alles te hebben onderzocht en afgewogen, en omdat ik het noodzakelijk vond voor de kerk. Als het niet zou gebeuren, zou ik het nu doen. Maar deze onderdrukking zal mijn dood zijn.”

Het was slechts een kwestie van maanden voordat de paus zou sterven aan vergiftiging.

Hoewel ze wraak namen op de oorlogszuchtige paus, kreeg de orde een grote klap en verwijderde hun uitvalsbasis naar veiliger terrein in Rusland voor een periode van bijna 50 jaar. Gedurende deze tijd hielden hun intriges nooit op, wat de Franse revolutionaire markies de Lafayette ertoe aanzette om tijdens de hitte van de Amerikaanse Revolutie te schrijven dat:

“Het is mijn mening dat als de vrijheden van dit land – de Verenigde Staten van Amerika – worden vernietigd, dit zal zijn door de subtiliteit van de rooms-katholieke jezuïetenpriesters, want zij zijn de meest sluwe, gevaarlijke vijanden van burgerlijke en religieuze vrijheid. Ze hebben de meeste oorlogen van Europa uitgelokt.”

Het verbod op het bevel werd opgeheven door paus Pius VII in 1814 te midden van de begindagen van het Congres van Wenen. Dit was het Congres dat Kissinger uitriep tot zijn meest geliefde periode in de geschiedenis, die een oligarchische ijzeren vuist opnieuw oplegde aan heel Europa, geteisterd door 20 jaar Napoleontische oorlogen. In nauwe samenwerking met de Oostenrijkse prins Metternich en de nieuwe Heilige Alliantie, werden de jezuïeten instrumenteel in het handhaven van controles in heel Europa als een geheime huurlingenmacht.

De Amerikaanse uitvinder en kunstenaar Samuel F.B. Morse legde veel hiervan bloot in zijn Foreign Conspiracies Against the Liberties of the United States uit 1835, waarin hij schreef:

“Laten we de werking van deze Oostenrijkse Vereniging [de St. Leopold Stichting] onderzoeken, want het is hard aan het werk overal om ons heen, ja, hier in dit land… Met het hoofdkantoor in Wenen, onder de onmiddellijke leiding en inspectie van Metternich, … het laat zich al voelen door de [Amerikaanse] Republiek. De afgezanten zijn hier. En wie zijn deze afgezanten? Het zijn jezuïeten. Deze samenleving van mensen, na meer dan tweehonderd jaar hun tirannie te hebben uitgeoefend, werd uiteindelijk zo formidabel voor de wereld en bedreigde de hele ondermijning van alle sociale orde, dat zelfs de paus [Clemens XIV] gedwongen werd om ze te ontbinden [in 1773].

Ze waren echter al vijftig jaar niet onderdrukt, voordat de tanende invloed van Papisme en Despotisme hun nuttige arbeid vereiste om het licht van de Democratische vrijheid te weerstaan, en de paus (Pius VII) gelijktijdig met de vorming van de Heilige Alliantie, de orde van de Jezuïeten in al hun macht nieuw leven inblies. En moeten Amerikanen te horen krijgen wat jezuïeten zijn? Als iemand onwetend is, laat ze zich dan onmiddellijk informeren over hun geschiedenis; er mag geen tijd verloren gaan; hun werking ligt voor jullie in de gebeurtenissen van elke dag; ze zijn een geheim genootschap, een soort maçonnieke orde met super toegevoegde kenmerken van weerzinwekkende verfoeilijkheid, en duizend keer gevaarlijker.

Het zijn niet slechts priesters, of priesters van één religieuze geloofsovertuiging; het zijn kooplieden, en advocaten, en redacteuren, en mannen van welk beroep dan ook, die geen uiterlijke badge (in dit land) hebben om door te worden erkend; ze zijn ongeveer in al jullie samenleving. Zij kunnen elk karakter aannemen, dat van engelen van het licht, of dienaren van de duisternis, om hun ene grote doel te bereiken, de dienst waarop zij gezonden zijn, wat die dienst ook moge zijn.”

Zelfs de Russische schrijver Dostojevski merkte hun slechte manieren op en verklaarde:

“De jezuïeten . . . zijn gewoon het Romeinse leger voor de aardse soevereiniteit van de wereld in de toekomst, met de paus van Rome als keizer . . . dat is hun ideaal . . . Het is gewoon machtswellust, van smerig aards gewin, van overheersing – zoiets als een universele lijfeigenschap met hen als meesters – dat is alles waar ze voor staan. Ze geloven misschien niet eens in God.”

Cecil Rhodes’ Jezuïeten constitutie

In zijn testament uit 1877 riep zelfs Cecil Rhodes op tot het modelleren van een nieuwe Kerk van het Britse Rijk rond “de jezuïetengrondwet”, en de Fabian Society modelleerde hun technieken rechtstreeks naar deze methode van permeatietheorie om invloed te krijgen op alle hefbomen van cultuur, smaak en politiek.

Een van Cecil Rhodes’ leidende Ronde Tafel controleurs W.T. Stead schreef: 

“Mr. Rhodes was meer dan de stichter van een dynastie. Hij streefde ernaar de schepper te zijn van een van die enorme semi-religieuze, quasi-politieke verenigingen die, net als de Sociëteit van Jezus, zo’n grote rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de wereld. Om strikter te zijn, wenste hij een Orde te stichten als het instrument van de wil van de dynastie, en terwijl hij leefde droomde hij ervan zowel de Caesar als de Loyola te zijn.

Tijdens zijn tijd dat hij een groot deel van Zuid-Afrika en Zimbabwe bestuurde, zorgde Rhodes ervoor dat de orde royale grond kreeg waarop veel kerken werden gebouwd en al snel de grootste landeigenaren in Zuid-Afrika werden.

Het door jezuïeten gerunde tijdschrift America schepte zelfs op dat 

“in het begin van de 20e eeuw de katholieke kerk, zoals veel kerken in die tijd, landsubsidies ontving van de koloniale bestuurders voor missionair werk. Cecil Rhodes, een van de ondernemende reuzen van het Britse koloniale tijdperk, nodigde kerken, waaronder de katholieke kerk, uit in zijn nieuw verworven gebieden. Vervolgens werkte de katholieke kerk nauw samen met koloniale regeringen, met name in Brits Afrika.”

Sneeuw wordt zwart: het geval van Tavistock

London Tavistock social engineers zoals William Sargent verdiepten zich in studies van jezuïetentechnieken voor mind control in zijn invloedrijke Battle for the Mind (1955), die de culturele oorlogvoering de komende 70 jaar diepgaand beïnvloedde. De aan Tavistock gelieerde filosoof Bertrand Russell stelde in zijn Scientific Outlook (1930) dat:

“Psychologie zoals die in het verleden overal werd nagestreefd, was niet in staat om praktische controle te geven over mentale processen en was nooit gericht op dit resultaat. Op deze algemene verklaring is er echter één belangrijke uitzondering, namelijk de psychologie zoals bestudeerd door de Sociëteit van Jezus. Veel wat de rest van de wereld pas onlangs heeft begrepen, werd door Ignatius Loyola opgepakt en door hem ingeprent op de Orde die hij stichtte. De twee tendensen die progressieve psychologen in onze tijd verdelen, namelijk psychoanalyse en behaviorisme, worden beide evenzeer geïllustreerd in de jezuïetenpraktijk. Ik denk dat je over het algemeen kunt zeggen dat de jezuïeten vooral vertrouwden op het behaviorisme voor hun eigen opleiding, en op psychoanalyse voor hun macht over boetelingen.”

Slechts acht jaar voordat hij dit werk schreef, had Russell lesgegeven in Beijing, waar hij zijn eigenaardige interpretatie van “westerse filosofie en wetenschap” in de hoofden bracht van jonge elites die op invloedrijke posities kwamen in het door bolsjewieken geïnspireerde klimaat van republikeins China.

Net zoals de meditaties van Ignatius Loyola een zelfhypnotiserende mantra bevatten die de beoefenaar ertoe aanzette te geloven dat wit zwart is als god het zo wilde geloven (2), werd Russells uitbreiding van dezelfde mantra uitgewerkt in zijn Science and Society uit 1953, waar hij teams van psychiaters opriep om te zien hoeveel het zou kosten om jonge mensen ervan te overtuigen dat sneeuw zwart schrijven is:

“Het is te hopen dat op termijn iemand in staat zal zijn om iemand van iets te overtuigen als hij de patiënt jong kan vangen en door de staat wordt voorzien van geld en apparatuur … Dit onderwerp zal grote vooruitgang boeken wanneer het door wetenschappers onder een wetenschappelijke dictatuur wordt opgepakt. Anaxagoras hield vol dat sneeuw zwart is, maar niemand geloofde hem. De sociaal psychologen van de toekomst zullen een aantal klassen schoolkinderen hebben op wie ze verschillende methoden zullen uitproberen om een onwankelbare overtuiging te produceren dat sneeuw zwart is. Diverse resultaten zullen binnenkort worden bereikt.

Ten eerste dat de invloed van thuis belemmerend is. Ten tweede dat er niet veel kan worden gedaan tenzij indoctrinatie begint voor de leeftijd van tien jaar. Ten derde, dat verzen op muziek gezet en herhaaldelijk geïntoneerd zeer effectief zijn. Ten vierde, dat de mening dat sneeuw wit is, moet worden gehouden om een morbide smaak voor excentriciteit te tonen. Het is aan toekomstige wetenschappers om deze stelregels precies te maken en precies te ontdekken hoeveel het per hoofd kost om kinderen te laten geloven dat sneeuw zwart is, en hoeveel minder het zou kosten om hen te laten geloven dat het donkergrijs is. “

Sommigen geloven misschien dat de Londense Tavistock, die een groot deel van de tegencultuurbeweging van 1960 leidde, een puur westers probleem is dat China geen zorgen baart.

Terwijl China ver is gegaan om de spirituele wonden te helen die zijn veroorzaakt door de Culturele Revolutie die een armada van jongeren veranderde in radicale rode bewakers die tegengesteld waren aan alle diepere confucianistische tradities onder een culturele grote reset, is het belangrijk om wakker te blijven voor op de loer liggende gevaren, zelfs nu, omdat de geesten en zielen van de jeugd nog steeds het primaire slagveld zijn waarop het lot van de mensheid wordt bevochten.

In dit opzicht is Xi Jinping’s harde optreden tegen online gameverslavingenfeminisering van mannen en vergoddelijking van beroemdheden van vitaal belang om de massa’s jongeren te beschermen wiens zielen al lang het doelwit zijn van corruptie door sociale ingenieurs van het westen in een vorm van moderne opiumoorlog.

Maar hoe zit het met de jonge elite die zich zal ontpoppen als leiders van de toekomst? Is het aanpakken van videogameverslaving en celebrity-cultisme voldoende om hen te beschermen? Met welke extra gevaren worden op dit niveau geconfronteerd?

De basis voor het eeuwige vrouwelijke

Zonder diep in te gaan, nodig ik de lezer uit om de miljarden kostende Foundation of the Eternal Feminine te bekijken die in 2015 werd opgericht door systeemanalysegoeroe David Hawk (protegé van Tavistock’s Eric Trist). Deze vreemde in Beijing / VS gevestigde stichting beweert een nieuwe generatie Chinese Jeanne d’Arcs te vormen onder de miljardair-erfgenamen van China die een verrassend groot quotiënt van de jonge elite van China vertegenwoordigen vanwege het China-beleid na 1979 dat werd ondernomen door Malthusiaanse volgelingen van de Club van Rome geassocieerd met Zhao Ziyang.

Hawk beschreef het ontstaan van de organisatie aan een groep studenten in 2020 en, Hawk zij:

“In 2015 vreesde ik dat Donald Trump onze volgende president zou worden. Dus begon ik een stichting in China die de Foundation for the Eternal Feminine werd genoemd en kreeg een aantal mensen om me ermee te helpen. Die mensen overtuigden enkele van de rijkste mannen in China die enkele van de grootste bedrijven bezaten, maar ook die alleen een dochter hadden. Geen zoon. Ze droegen 650 miljoen dollar bij aan deze stichting… om mensen voor te bereiden op de klimaatverandering en in het bijzonder om vrouwen voor te bereiden om de leiding te nemen en leiders te zijn van organisaties tijdens dit ding dat we klimaatverandering gaan noemen. Dus dit ging over klimaatverandering en hoe leiderschap te vinden in de komende 30, 40, 50 jaar.”

Jonge Chinese vrouwen die voor deze operatie worden gerekruteerd, krijgen zware doses conditionering in de verschillende eliteresorts van de stichting in de VS, met het aanbod om de jonge dames opnieuw te verbinden met de harmonie van de natuur, het daoïsme en de wereld te genezen van de mannelijke toxiciteit van confucianisme en platonisme.

Het beschrijven van een debat met vooraanstaande leden van het Uitvoerend Comité van China over welke filosofische weg het beste was voor China in de 21st Eeuw, Hawk verklaarde:

“Ik betoogde dat China verder moest gaan dan Confucius. Dat Confucius hen niet goed bediende. Te veel ordelijkheid. Te veel stabiliteit. Te veel regels gehoorzamen. Dat China in wezen terug moest naar de wijsheid van Lao Tzu en het confucianistische denken moest dumpen.”

De Foundation beschrijft dat het doel “is om het vrouwelijke aan te boren en het verschil dat het mogelijk maakt voor een eindtoestand. We willen zien of we een verschil kunnen maken in het verbeteren van onze relaties met onze verschillende werelden via een breder perspectief op wie we zijn en wat we zullen worden. Wij geloven dat het vrouwelijke perspectief op het leven een verschil biedt dat zeer nuttig kan zijn en een verschil kan maken voor levende systemen. Instellingen zijn gevestigd in tijd en ruimte, waar de ruimte van de Stichting wordt gezien in de actie in haar twee stedelijke omgevingen, Shanghai en New York, en haar twee landelijke retraites voor reflectie in het oosten en midwesten van de Verenigde Staten. Deze geven een idee van de basis en toekomst die in de Stichting ontdekt moet worden. Alle instellingen hebben een symbool nodig, een icoon van wat ze beschermen zoals ze eeuwig worden.”

Op de website van de Foundation figureert Gregory Bateson van MK Ultra prominent, naast beelden van kinderen, Chinese poëzie, Leonard Cohen-muziek, vlinders en dominatrixen.

Iedereen die deze culturele invalbeurt negeert die probeert door te dringen tot de ziel van China’s bovenste korstprinsessen-lings, moet even stilstaan bij wat er gebeurde toen de rol van Tavistock’s veelzijdige oorlog tegen de westerse babyboomgeneratie over het hoofd werd gezien in de jaren 1940 en 1950. Zoals ik in mijn vorige artikel schetste Hoe China’s Gorbatsjov in 1989 werd weggespoeld, was het belangrijkste gebruik van Zhao Ziyang door de westerse oligarchie om gesloten systemen van statisch evenwicht op te dringen aan het beheer van China, gebaseerd op de veronderstelde universele wet van entropie.

In navolging van deze trend van denken, stelt Hawk’s stichting dat het eeuwige vrouwelijke “consistent is met de Tweede Wet van de Thermodynamica, een regel van de wetenschap die vrijwel wordt genegeerd in het onderwijs.”

Gelukkig lijkt het erop dat Xi Jinping de gevaren van Hawk’s stichting begrijpt, omdat de Chinese overheid ingreep om Hawk’s verlangens te blokkeren om de organisatie te leiden die in zijn plaats een jonge erfgename van China’s grootste bierbedrijf in zijn presidentschap plaatste, waardoor Hawk verklaarde dat de huidige regering waarschijnlijk wil dat hij wordt gearresteerd.

Paus Franciscus probeert zich te verzoenen met China

Op een meer direct niveau van jezuïeteninvloed die momenteel op de toekomst van China drukt, hebben de inspanningen van jezuïet paus Franciscus om het Vaticaan terug te brengen in de controlerende positie van de Chinese katholieke kerk (wiens banden in 1951 door Mao werden verbroken) geresulteerd in een voorlopige overeenkomst tussen China en het Vaticaan in 2018. Deze overeenkomst vereist dat Beijing alle potentiële kerkelijke functionarissen ter goedkeuring aan de paus moet voorleggen voordat ze een rol kunnen spelen in de katholieke gemeenschap van China. Gezien de inspanningen van de paus om het christendom te vergroenen door het geloof te verenigen met de deconstructie van de beschaving, de Akkoorden van Parijs en de Green New Deal, is het een alarmbel die niet mag worden genegeerd.

Wanneer men deze feiten in overweging neemt, zou zelfs de meest toegewijde lezer van Epoch Times moeten begrijpen waarom China het gebruik van sociale kredietsystemen, CCTV-bewaking en het reguleren van religieuze bewegingen van groot belang heeft gevonden.

Zuivering van de verraders

Het zijn niet alleen de domeinen van culturele oorlogvoering en religieuze culten waar Xi Jinping zich zorgen over moet maken, maar ook bijenkorven van in het buitenland geleide agenten die actief zijn op een groot aantal domeinen binnen de Chinese overheid en het bedrijfsleven.

Veel van deze griezelige figuren werden in 1989 gezuiverd met de verdrijving van Soros-marionet Zhao Ziyang en het neerhalen van een regimeveranderingspoging op het Tiananmen-plein. Andere verraders vertrokken in de maanden voorafgaand aan de terugkeer van Hongkong naar Peking in 1997, toen veel oligarchen die loyaal waren aan de City of London besloten een veiliger toevluchtsoord te zoeken in Brits Canada en de VS, niet wetende welk lot hen zou overkomen door de rechtbanken van Beijing.

Weer anderen zijn gezuiverd tijdens het ingrijpende anticorruptieprogramma dat president Xi sinds 2012 heeft gelanceerd, waaronder de recente zuivering van ex-minister van Veiligheid Sun Lijun en zijn samenzweerderige entourage verbonden aan de netwerken van voormalig president Zhang Zemin.

Bij het verdrijven van Sun schreef de tuchtcommissie van de partij dat de ex-minister “politieke geruchten had gecreëerd en verspreid, acties tegen anderen had ondernomen, een web van bedrog had gewoven om politiek kapitaal te verkrijgen en … gebruikte gewetenloze middelen … om bendes, kliekjes en belangengroepen binnen de partij te vormen en zijn persoonlijke macht op te bouwen.”

Deze strijd tussen tegengestelde paradigma’s binnen China geeft een duidelijk inzicht in het soort gevaar dat jack Ma, trustee van het World Economic Forum (lid van Jiang Zemin’s Shanghai-factie van de CPC) vormde toen hij arrogant het economische paradigma van de CPC bekritiseerde totdat hij naar zijn landhuis in Hangzhou werd verwijderd en gedwongen werd om enkele zware porties nederige taart te eten.

Net als de VS in 1776 kozen veel “united empire loyalists” ervoor om achter te blijven, terwijl andere loyalisten naar veiliger terrein in Brits Canada vertrokken. Degenen die achterbleven bij het vormen van een nieuwe lokale oligarchie droegen een patriottisch vernis terwijl ze heimelijk werkten voor hun kans om toe te slaan en de afvallige kolonie terug te brengen in de keizerlijke plooi zoals geschetst door Cecil Rhodes.

Notities

(1) Georganiseerd langs maçonnieke niveaus van initiatie en indringende psychologische oefeningen, en constante onderzoeken, worden getalenteerde jezuïeten die de vele tests die op hun pad worden geplaatst en geacht worden de juiste dingen te hebben, tot bepaalde realisaties gebracht. Een van de belangrijkste realisaties is dat de daden van zonde niet de schuld zijn van de persoon die de zonde uitvoert. In plaats van zonde te bezitten, overtuigt de zware psychologische conditionering die in Loyola’s Meditaties wordt beschreven de toegewijde om de zonde van hun daden over te geven aan de bevelhebber die bevelen van bovenaf doorgeeft, met de Allerhoogste generaal aan de top van de hiërarchie als de ultieme bron van zonde.
(2) Loyola’s 13 Regel in zijn Geestelijke Meditaties luidt: “Om in alles gelijk te hebben, moeten we altijd volhouden dat het wit dat ik zie, zwart is, als de Hiërarchische Kerk daartoe besluit, in de overtuiging dat er tussen Christus, onze Heer, de Bruidegom, en de Kerk, Zijn Bruid, dezelfde Geest is die ons bestuurt en leidt voor het heil van onze ziel.”

Dit bericht is geplaatst in AshkeNazi, Ashkenazim, Bilderberggroep, Deep state, Dictatuur, Geschiedenis, Illuminati, Jezuieten, Joden, Maatschappij, Nazi Bilderberg, Nazi fascisten, NWO, Politiek, Vaticaan, Vrijheid & democratie, Vrijmetselarij, Zionisten. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.