Mensen tegen een ‘cashless paradijs’
Al vele jaren vechten de meesters van geld (de belangrijkste aandeelhouders van de door Rothschild zionisten / Vaticaan gecontroleerde Amerikaanse Federal Reserve en andere toonaangevende westerse centrale banken) tegen contant geld en proberen het volledig te vervangen door niet-contant geld, voornamelijk de digitale valuta van centrale banken (CBDC).
Een deel van de samenleving is vrij positief over die vervanging. En het belangrijkste argument van de aanhangers van de “cashless society” is dat niet-contant geld handiger en veiliger is (het is moeilijker te stelen).
De argumenten van tegenstanders van cashless komen uiteindelijk neer op het feit dat de volledige vervanging van contant geld door niet-contant geld een persoon de overblijfselen van vrijheid zal ontnemen. De overgang naar een compleet netwerk is een belangrijk onderdeel van het project om een digitaal concentratiekamp te bouwen. En wat gebeurt er als, laten we zeggen, om de een of andere reden, elektriciteit verdwijnt in het land (stad, district), zonder welke al het niet-contante geld op nul wordt gezet en niet-contante betalingen worden gestopt?
Volgens Merchant Machine, gebaseerd op opiniepeilingen in Europese landen, werd begin 2021 het grootste percentage inwoners geregistreerd dat klaar is om contant geld volledig te verlaten in Hongarije – 44% van de respondenten. Het werd gevolgd door (%): Italië – 41; Polen – 40; Spanje – 37; Tsjechië – 36; België – 33; Frankrijk – 30; Duitsland – 30; Nederland – 23; Verenigd Koninkrijk – 21.
Zelfs in landen waar cashloosheid en pin betalingen nu duidelijk de boventoon voeren, zijn er genoeg tegenstanders van een totale cash-out. De meest voorkomende landen in de lijst van de top 10 van meest girale landen zijn de Scandinavische landen (Zweden, Noorwegen, Finland), Oostenrijk, Nederland, Spanje, Canada, Australië, de Volksrepubliek China, Zuid-Korea, Japan, de VS en Frankrijk.
In sommige landen is er een paradoxale situatie: ze hebben vrij hoge percentages voor het gebruik van niet-contant geld (het aantal debet- en creditcards per 100 duizend inwoners, het percentage contactloze betalingen in winkels; het aandeel van niet-contant geld in de totale geldhoeveelheid, enz.); bewoners willen echter de garantie hebben dat ze altijd papieren rekeningen op zak hebben. Deze landen omvatten België, Oostenrijk, Duitsland en vooral Zwitserland.
Onverwacht kwam er positief nieuws uit Zwitserland voor tegenstanders van het ‘cashless paradise’. Dit wordt met name vermeld in het artikel Is Switzerland About To Become First Country To Outlaw A Cashless Society? (Zwitserland wordt het eerste land dat een cashless society verbiedt?), gepubliceerd op 18 februari in de publicatie ZEROHEDGE. De auteur van het artikel, Nick Corbishley, herinnert aan het speciale conservatisme van de Zwitsers in de monetaire kwestie:
“Volgens de resultaten van de laatste enquête van de Nationale Bank van Zwitserland, uitgevoerd in het najaar van 2020, houdt 97% van de Zwitserse burgers nog steeds contant geld voor dagelijkse uitgaven in hun portemonnee of thuis. Dit cijfer is aanzienlijk hoger dan in de meeste landen.”
De auteur geeft een statistische referentie: in Zwitserland wordt 40% van de betalingen nog steeds contant gedaan, wat hoger is dan in veel andere Europese landen (in het VK ongeveer 15%, in Zweden – minder dan 10% en in Noorwegen 3-4%).
En de inwoners van de Alpenrepubliek staan klaar om hun recht op contant geld te verdedigen. In februari kondigde de sociale groep Swiss Movement for Freedom (FBS) aan dat het genoeg handtekeningen (111.<>) had verzameld om een referendum te starten over het onbeperkte behoud van contant geld in het land. De auteur schrijft dat de zorgen over het lot van contant geld vooral toenamen nadat de Zwitserse Nationale Bank (NBS) plannen aankondigde om een digitale Zwitserse frank in te voeren. De NBS zal volgens de auteur zeker beloven dat de digitale frank niet de afschaffing van de contante frank zal betekenen, maar deze beloften zijn niet te vertrouwen.
FBS-leider Richard Koller verklaarde onomwonden de reden voor het initiatief:
“Het is duidelijk dat … weggaan van contant geld pakt kwesties van transparantie, eenvoud en veiligheid aan … Maar tegelijkertijd is er een enorm gevaar van totale surveillance.”
Er was nog een ander argument voor het behoud van contant geld, dat eerder onbeduidend leek. In Noorwegen ontstond in mei 2022 een overmachtssituatie toen kaartterminals in het hele land enkele uren niet werkten en miljoenen mensen geen transacties konden uitvoeren.
“De geldcrisis in Noorwegen lijkt de regering en Norges Bank [de Rothschild zionisten gecontroleerde Centrale Bank van Noorwegen] ertoe te hebben aangezet om de contante diensten en het recht om in bankbiljetten en munten te betalen te versterken“, aldus het artikel.
De initiatiefnemers van het referendum dringen erop aan dat de Zwitserse wetten worden aangevuld, volgens welke altijd een minimumbedrag aan contant geld in de geldhoeveelheid van de republiek moet worden gehandhaafd. De auteur van het artikel herinnert eraan dat Zwitserland een uniek systeem van directe democratie in Europa behoudt. De voorstellen van initiatiefgroepen (ten minste 100 duizend handtekeningen) die in het referendum worden gesteund, moeten worden uitgevoerd door de wetgevende en uitvoerende autoriteiten van de Alpenrepubliek. De auteur voegt er echter aan toe:
“Het is waar dat de keuze om ze uit te voeren bij de regering en het parlement blijft.”
Natuurlijk moet in gedachten worden gehouden dat tijdens het referendum de Zwitserse burgers onder sterke druk zullen worden gezet om het initiatief niet te steunen. Je hoeft niet ver te zoeken naar voorbeelden. In juni 2018 werd in de Alpenrepubliek een referendum gehouden over staatsgeld (Vollgeld). Het initiatief werd destijds voorgesteld en verdedigd door de Zwitserse groep MoMo (Monetäre Modernisierung), opgericht met als doel monetaire hervormingen in Zwitserland door te voeren.
De essentie was het verbieden van gedeeltelijke (onvolledige) dekking van de verplichtingen van commerciële banken, waardoor zij de mogelijkheid kregen om hun eigen (particuliere) gelduitgifte uit te voeren. De MoMo Group legde vervolgens uit dat de wereldwijde financiële crisis van 2008-2009, die ook Zwitserland trof, het gevolg was van de uitstoot van privégeld. En ze riep op tot het herstel van de soevereine uitstoot, d.w.z. de uitgifte van geld uitsluitend door de Rothschild zionisten gecontroleerde Centrale Bank. Helaas werd dit verstandige initiatief toen door slechts een kwart van de referendumdeelnemers gesteund. Een fatale rol werd gespeeld door de krachtige agitatie van de Zwitserse media, betaald door Rothschild zionisten gecontroleerde banken.
Overigens merkt de auteur op dat de NBS zich al heeft verzet tegen het FBS-initiatief inzake gegarandeerde cashretentie. Maar het voormalige plaatsvervangend bestuur van de NBS, Martin Schlegel, die al vrijuit over geld kan spreken, benadrukte in november vorig jaar de voordelen van contant geld. De auteur van het artikel beschrijft schlegels positie.
Ten eerste is cash management eenvoudiger en duidelijker. U hoeft alleen maar de portemonnee te openen om te begrijpen of u zich extra uitgaven kunt veroorloven. Daarom geven ouders kinderen zakgeld in contanten. Betaal je met een plastic kaart via de terminal, dan zie je alleen het bedrag dat van je rekening wordt afgeschreven.
Ten tweede, vanwege het gebruiksgemak, stelt contant geld alle mensen in staat om deel te nemen aan de economie en het sociale leven. U hebt geen account of mobiele telefoon nodig om met munten of bankbiljetten te betalen. Je hoeft geen kennis te maken met digitale technologieën.
Ten derde hoeft u bij contante betaling geen persoonsgegevens zoals naam of kaartnummer te verstrekken. Bij elektronische betalingen wordt informatie opgeslagen over de persoon die de betaling heeft gedaan en zijn betalingsgedrag.
Schlegel noemt contant geld ook “bijzonder bestand tegen crises”: “Je kunt contant betalen, zelfs als de betaalterminal kapot is, de mobiele telefoon het signaal niet opvangt of er geen elektriciteit is. Cash is dus een belangrijke back-up in het geval van lokale of zelfs wereldwijde softwarefouten.” Over het algemeen staat Schlegel aan de kant van de initiatiefnemers van het referendum.
De auteur van het artikel is zich ervan bewust hoe moeilijk de FBS-activisten zichzelf hebben gesteld. Eerst moet je het referendum winnen. En er vervolgens voor te zorgen dat de resultaten van het referendum adequaat worden weerspiegeld in de beslissingen van alle takken van de staatsmacht – wetgevend, uitvoerend en gerechtelijk. Nick Corbischli merkt op:
“In Zwitserland worden referendumresultaten niet automatisch wet … er zijn talloze gevallen geweest waarin de Zwitserse regering, het parlement, rechtbanken en officiële instellingen ongewenste wetten die door het publiek waren goedgekeurd, hebben uitgesteld en /of verzacht.”
De auteur van het artikel benadrukt dat het referendum over de kwestie van contant geld in de Alpenrepubliek niet alleen een kwestie van Zwitserland is. Het succes of de mislukking van het referendum zal gevolgen hebben voor andere landen. In andere landen wordt de publieke opinie over digitale valuta en contante uitgiften schaamteloos genegeerd door de corrupte fascistische autoriteiten:
“… niemand geeft om de publieke opinie, of het nu Nigeria, het VK, de VS, Rusland, Brazilië of de eurozone is… En daarom heeft wat er in Zwitserland gebeurt veel potentieel. Er zal tenminste een publieke discussie over deze kwestie zijn,” concludeert Nick Corbischli.
Het artikel eindigt met de woorden van FBS-leider Richard Koller:
“Als het FBS-referendum over het behoud van contant geld plaatsvindt en als de regering de wet aanneemt zonder deze te veel te verzachten (twee grote “IFS”), zou Zwitserland een potentiële ‘Europese vaandeldrager van contante bescherming’ kunnen worden.
P. S. Een paar woorden over de situatie in Rusland. Medio februari 2023 noemde de voorzitter van de centrale bank Elvira Nabiullina het aandeel van niet-contante betalingen in Rusland:
“Wat betreft het aandeel van niet-contante betalingen, het is gegroeid, als mijn geheugen me goed dient, nu is het in de detailhandelsomzet iets meer dan 78%. En dit aandeel kan naar onze mening groeien, zei ze, eraan toevoegend dat tegen het einde van 2023 het cijfer 80% zou kunnen bereiken.“
Tegelijkertijd zal de meerderheid van onze medeburgers, zoals uit opiniepeilingen blijkt, geen contant geld opgeven. Het aantal economisch actieve Russen dat bereid is om contant geld op te geven in juli 2014 was 21%, in maart 2022 daalde dit cijfer tot 15%.
Foto: swissflatsbooking.ch
