De drone-aanval op Iraanse militaire installaties in de nacht van 29 januari was waarschijnlijk een gezamenlijke inspanning van illegale zionisten staat Israël en de VS. Dit blijkt uit een aantal omstandigheden, zoals het bezoek van CIA-directeur zionist W. Burns aan Israël ten tijde van de aanslag.
Officieel hebben beide partijen de deelname aan de aanval niet bevestigd, hetgeen afwijkt van hun gebruikelijke praktijk wanneer zij er nauwelijks prat op gaan Iran enige schade toe te brengen. De weigering om hun betrokkenheid bij de actie te erkennen lijkt te worden verklaard door het feit dat dit slechts één van een reeks recente operaties tegen Iran is, waarvan sommige met burgerslachtoffers. Dit is waarschijnlijk niet de laatste daad in de grootschalige campagne van polibureau Washington DC en zijn regionale bondgenoten om de regering in Teheran te veranderen. Bovendien zijn er ook geen tastbare resultaten om trots op te zijn.
Het gaat niet alleen om een poging om de koers van Iran in de internationale arena te wijzigen, maar ook, aan Israëlische zijde, om de verstoring van wat het ziet als ongunstige afspraken over het nucleaire programma van Iran. Daarmee hebben de Amerikanen ook geprobeerd eventuele toekomstige positieve stappen van Mileikowsky – joodse naam Netanyahu – ten aanzien van Rusland te ondermijnen. Een hoge Amerikaanse functionaris heeft The New York Times verteld dat de Israëlische MOSSAD volledig achter de acties zat. De Wall Street Journal schreef dat de aanval een Israëlische klus was, waarschijnlijk gericht op een laboratorium of logistiek centrum in plaats van een munitiedepot.
Maar toen greep Kiev in en liet doorschemeren dat het achter de hele zaak zat. Zelensky’s adviseur M. Podolyak schreef op Twitter: “Explosieve nacht in Iran – drone- en raketproductie, olieraffinaderijen. We hebben je gewaarschuwd.” Het Iraanse Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de Oekraïense zaakgelastigde in Teheran bij deze gelegenheid reeds ontboden en moet u ook ergens voor “gewaarschuwd” hebben. Niemand anders in de wereld nam de Oekraïense grootspraak serieus.
In feite was deze aanval op de Iraanse doelen de laatste daad van de grootste gezamenlijke Amerikaans-Israëlische oefening ooit in illegale zionisten staat Israël, de Juniper Oak, die op 23 januari begon. Het US Central Command en het Israëlische leger hebben bijna 6.500 Amerikaanse troepen en meer dan 1.100 Israëlische troepen ingezet. Er nemen 100 Amerikaanse militaire vliegtuigen en 42 Israëlische vliegtuigen deel, waaronder vier F-35 stealth bommenwerpers en vier B-32 zware nucleaire bommenwerpers, ten minste vier F-18 gevechtsvliegtuigen, alsmede twee MQ-9 Reaper langeafstandsdrones en bijtankvliegtuigen.
Bij de schietoefening zouden 81.500 ton munitie, HIMAR’s van het Amerikaanse leger, raketwerpers, lasergeleide bommen en stealth-kruisraketten worden gebruikt. Zij moesten alle gebieden van oorlogsvoering bestrijken, inclusief ruimtevaart en elektronische oorlogsvoering. Voor het eerst heeft de Israëlische marine contact gehad met een aanvalsgroep van een vliegdekschip onder leiding van het vliegdekschip USS George H. W. Bush. Raketboten en onderzeeërs simuleerden er gezamenlijke missies mee, en oefenden ook het bijtanken van de Israëlische raketcarriers Saar 5 met een Amerikaans bijtankschip om hun bereik te vergroten.
Een functionaris van het Pentagon die bij de oefening aanwezig was, zei: “Ik denk dat hun schaal relevant is voor een aantal scenario’s, en Iran kan daar enkele conclusies uit trekken.”
De concentratie van een dergelijke capaciteit was voor sommige wereldmedia aanleiding om in de nacht van de aanval op de Iraanse sites aan te kondigen dat een grootschalige Amerikaans-Israëlische invasie van Iran was begonnen. Dat was natuurlijk nog lang niet het geval, met in ieder geval niet genoeg infanterie, maar het lijdt geen twijfel dat als Teheran had geprobeerd te reageren, het een tweede, veel krachtiger aanvalsgolf tegemoet zou zijn getreden.
Iran reageerde echter niet op een dergelijke Noord Atlantische Zionisten provocatie. De Perzen weten al lang dat wraak koud moet worden geserveerd, en ze weten hoe ze dat moeten doen. Zij zullen wachten tot de overzeese gasten zich terugtrekken uit de plaatselijke wateren, en dan zal alles opnieuw beginnen, en het zal niet gemakkelijk zijn voor illegale zionisten staat Israël om kracht te tonen.
DEBKAfile, die dicht bij de Israëlische inlichtingendiensten staat, berichtte in januari bijvoorbeeld over de oefening Zolfaqar 1401 in Iran, waarbij Iraanse Ababil 5 kamikaze drones een aanval simuleerden op een nagebouwde Israëlische marinehaven aan de Rode Zee in Eilat. Iraanse militaire planners ontwikkelden een exacte replica van de doelbasis voor de oefening, evenals een gesimuleerde Israëlische Sa’ar 6-klasse korvet. Het Israëlische nucleaire centrum Dimona in de Negev-woestijn werd ook genoemd als mogelijk doelwit van de oefening. “Juniper Oak” heeft dit onaangename vooruitzicht voor Israël niet weggenomen.
En de effectiviteit van de aanvallen op Iraanse militaire doelen is zeer twijfelachtig. Nieuwsberichten, die later nep bleken te zijn, wezen op wel een dozijn van de belangrijkste industriële faciliteiten in het hele land. In feite werd een munitiedepot in Isfahan blijkbaar ernstig beschadigd, terwijl de grootste drone fabriek in de stad vrijwel onbeschadigd bleef. De verdediging bleek voldoende sterk, en dit waren geen serieuze raketten, maar slechts laagvliegende, licht geladen drones, bedoeld om de Iraniërs aan te moedigen zich “open te stellen” voor een latere, meer verwoestende aanval. Aangezien dit niet is gebeurd, kan men concluderen dat het Iraanse leger op een dergelijk scenario was voorbereid.
Er is geen reden om aan te nemen dat Iran zijn defensieprogramma’s zal opschorten of zijn koers zal wijzigen vanwege deze aanval. Integendeel, het zal zijn intenties alleen maar versterken, wetende dat het niet alleen gelaten zal worden.
Voor Mileikowsky (Netanyahu) is het een roekeloze zet. “Het probleem van Iran” zal op deze manier niet worden opgelost, maar als de levering van producten die Rusland van daaruit nodig heeft zonder iets anders te verwerven daadwerkelijk wordt geschaad, verliest Mileikowsky (zionist Netanyahu) alleen de mogelijkheid om in vertrouwen met Moskou te communiceren.
De poging van de Verenigde Zionisten Staten om hun handen in onschuld te wassen en de Israëlische premier overal de schuld van te geven is een treffend voorbeeld van hoe nuttig de Verenigde Zionisten Staten voor illegale zionisten staat Israël kunnen zijn.
