PROTOCOL 1 (De hoofd doctrine)
1. Laten we elk gepraat vermijden, maar iedere gedachte afzonderlijk onderzoeken en de toestand door vergelijkingen en de gevolgtrekkingen onder de loep te nemen. Ik zal ons systeem zowel volgens ons gezichtspunt uiteenzetten als volgens de opvatting van hen die niet tot onze gelederen behoren.
2. Het staat vast, dat de mensen met slechte instincten veel groter in aantal zijn dan die met goede. Daarom bereikt men betere resultaten, als men de mensen met geweld en bangmakerij regeert dan met geleerde uiteenzettingen.
3. leder mens streeft naar de heerschappij; iedereen zou graag dictator worden, als hij er de kans toe zag en slechts weinigen zijn bereid hun eigen belang aan het gemeenschappelijk welzijn op te offeren.
4. Wie heeft de roofdieren, die men mensen noemt, in toom gehouden? Wie heeft hen tot nog toe geleid? Vanaf het begin van de sociale orde hebben zij zich onderworpene aan het ruwe en blinde geweld; later aan de wet, dat niets anders is dan datzelfde geweld, alleen in anderen vorm. Ik trek hieruit de conclusie, dat volgens de natuurwet het recht in het geweld ligt.
5. De politieke vrijheid is geen feit, alleen maar een idee. Men moet dit idee kunnen verwerkelijken, zodra men de volksmassa door het lokaas van een denkbeeld op zijn hand moet brengen, indien zij de bedoeling hebben om de heersend partij omver te werpen. Dit vraagstuk is gemakkelijk op te lossen, als de tegenpartij haar macht put uit het idee van vrijheid – het zogenaamd liberalisme – en ter wille van dit idee iets van haar macht prijsgeeft. Op dat ogenblik zal onze leer triomferen zodra de teugels van het bewind zijn los geraakt, dan worden ze krachtens de natuurwet direct door andere handen gegrepen, omdat het blinde geweld van de massa geen dag zonder leider kan; de nieuwe macht treedt dan eenvoudig in de plaats van de vroegere macht, die door het liberalisme van zijn kracht werd beroofd. In onzen tijd is de macht van het goud in de plaats gekomen van de heerschappij der liberale regeringen. Er was echter een tijd, dat men aan God geloofde.
6. Het vrijheid-idee is niet te verwerkelijken, want niemand is in staat om er het juiste gebruik van te maken. Men behoeft het volk slechts korte tijd zichzelf te laten regeren en het zelfbestuur verandert al heel gauw in teugelloosheid. Van dit ogenblik af ontstaan er twisten, die spoedig tot sociale oorlogen leidden; de staten gaan in vlammen op en hun hele grootheid valt tot as ineen.
7. Of een staat zich nu al uitput onder de werking van zijn eigen schokken of dat zijn binnenlandse twisten hem aan vreemde vijanden overleveren, in ieder geval kan hij als reddeloos verloren worden beschouwd: hij is in onze macht. De heerschappij van het kapitaal, dat geheel in onze handen is, komt hem dan voor als een reddingsboei, waaraan hij zich goedschiks of kwaadschiks moet vastklampen, wil hij niet ten onder gaan.
8. Wanneer iemand volgens liberaal standpunt zulke overwegingen voor immoreel zou houden, dan vraag ik hem: Als iedere staat twee vijanden heeft een in zijn eigen boezem en een vreemde, en wanneer het hem veroorloofd is om zonder enige morele consideratie tegen een vreemde vijand alle strijdmiddelen te gebruiken, b.v. door hem de aanval- en verdediging plannen niet bekend te maken of hem ‘s nachts of met overmachtige strijdkrachten aan te pakken, waarom zo – vraag ik – zouden we zulke middelen, tegenover de veel gevaarlijker vijand die de sociale orde en de welstand verstoort, immoreel zijn?
9. Kan iemand met gezond verstand hopen om de volksmassa’s met succes te leidde door vermaning of overreding, wanneer aan het volk, dat slechts oppervlakkig denkt, de vrijheid tot tegenspraak is gegeven, die – ofschoon zij zinloos is – het volk verleidelijk voorkomt?
10. Deze mensen laten zich uitsluitend leidde door hun bekrompen verlangens, hun bijgelovige beschouwingen, hun gebruiken en overleveringen en hun intuïtieve principes; zij zijn de speelbal van de strijdende partijen, die zich zelfs tegen de verstandigste. Overeenkomst zouden verzetten.
11. Iedere beslissing van de massa hangt van toevalligheden af, ze heeft geen flauw begrip van de geheime kunst der politiek, neemt daardoor heel dwaze beslissingen en legt zodoende de kiem van de anarchie in de regering.
12. Politiek heeft met moraal niets gemeen, Een heerser, die zich door de moraal laat leidden, handelt niet politiek en zijn gezag berust op zwakke grondslagen. Wie heersen wil moet gebruik maken van list en huichelarij. Hoogstaande eigenschappen van een volk, zoals oprechtheid en rechtschapenheid, zijn in de politiek alleen maar een zonde, want zij stoten de koningen gemakkelijker van hun troon dan zelfs de machtigste vijand. Zulke eigenschappen mogen dan al kenmerken van het volk zijn, wij echter mogen ze in geen geval tot richtsnoer nemen
13. Ons recht ligt in het geweld. Het woord recht is een leeg, ondefinieerbaar begrip. Het zegt alleen maar : Geef mij, wat ik wil, opdat ik daardoor kan bewijzen dat ik de sterkere ben,
14. Waar begint het recht, waar eindigt het? In een staat, waar de macht slecht georganiseerd is, waar de wetten en de regering ten gevolge van de talloze rechten, die het liberalisme in het leven heeft geroepen, onmachtig zijn geworden, vind ik een nieuw recht: namelijk door mij volgens het recht van de sterkere op de hele bestaande rechtsorde te storten en ze omver te werpen, de hand op de wetten te leggen, alle instellingen om te vormen en de baas te worden over hen, die aan ons hun rechten – die zij zich door geweld hadden verschaft – hebben overgedragen en van hun macht vrijwillig – uit liberalisme – afstand hebben gedaan.
15 Terwijl tegenwoordig alle machten wankelen zal onze macht sterker zijn dan elke andere, omdat zij zolang onzichtbaar zal blijven totdat zij door geen enkele list meer kan worden ondermijnd.
16. Uit het voorbijgaande kwaad, dat wij nu moeten stichten, zal het goede te voorschijn komen van een onwankelbare regering, die de regelmatige loop van het nationale leven, wiens raderwerk door het liberalisme werd verstoord, zal herstellen. Het doel heiligt de middelen. Laten wij bij onze plannen minder aandacht besteden aan het goede en het zedelijk hoogstaande dan aan het noodzakelijke en het nuttige.
17. Voor ons ligt een plan, waarop – zoals bij een krijgsplan – de weg is aangegeven dien wij niet mogen verlaten zonder gevaar te lopen het werk van eeuwen in de war te sturen
18. Om tot ons doel te geraken moeten wij de gemeenheid de veranderlijkheid en de wankelmoedigheid van de massa begrijpen en haar onbekwaamheid om de voorwaarde van haar eigen bestaan en haar eigen welvaart in te zien en te waarderen. Men moet inzien, dat het volk niet oordelen kan en dan weer naar rechts, dan weer naar links luistert. Een blinde kan een blinde niet leidde zonder hem in de afgrond te storten. Daarom kunnen de uit het volk omhoog geklommen afstammelingen van het gepeupel, al zijn ze ook nog zo begaafd, door hun gebrek aan inzicht en gevoel voor de hoge politiek, de menigte niet leidde zonder de hele natie in het verderf te storten.
19. Alleen een persoonlijkheid, die van jongs af aan voor de alleenheerschappij is opgevoed, kan de woorden begrijpen die uit het politieke alfabet worden gevormd
20. Een volk, dat aan zichzelf, dat wil zeggen aan de parvenu’s uit zijn midden, is overgelaten, stort zich, door de twist van naar de macht hongerende partijen en de daaruit voortkomende wanorde, in het verderf. Is het de massa mogelijk, om rustig en zonder kleingeestige jaloezie te oordelen of de landszaken te behartigen, die niet met persoonlijke belangen verward moeten worden? Kan zij zich weren tegenover vreemde vijanden? Dat is onmogelijk. Een plan, dat in even zoveel stukken wordt gescheurd als de massa koppen telt, verliest zijn uniformiteit; het wordt onbegrijpelijk en onuitvoerbaar.
21. Alleen een onafhankelijk heerser kan zijn breed opgezette plannen volvoeren en invloed uitoefenen op het raderwerk van de staatsmachine. Daaruit volgt, dat de regering van een land, wil zij nuttig en succesvol zijn, alleen in de handen van één enkele verantwoordelijke man mag berusten. Zonder absoluut despotisme is er geen beschaving, zij is niet het werk van de massa, maar alleen van haar leider, wie deze ook mag zijn
22. De massa is barbaars en zij bewijst dit bij iedere gelegenheid. zodra de massa de vrijheid tot zich trekt, verandert deze al heel gauw in anarchie, die de hoogste trap van het barbarendom is.
23. Zie deze door de alcohol versufte en door het wijn genot stompzinnig geworden dieren, die het recht hebben verworven om onbeperkt te zuipen gelijktijdig met de vrijheid, wij niet mogen dulden, dat diegenen onder ons tot dit lage niveau afdalen.
24. De volkeren zijn door de alcohol versuft, versuft is hun jeugd door de studie van de klassieken en door vroegtijdige uitspattingen, waartoe ze door onze handlangers in de rijke huizen, zoals b.v. huisonderwijzers, dienstbode, opvoedsters, door onze handelsbedienden en ook door onze vrouwen in de orde van vermaak worden verleid. Tot de laatsten reken ik ook de dames van gezelschap, die de liederlijkheid en de luxe van die vrouwen vrijwillig nabootsen.
25 Ons parool is: geweld en arglist. Uitsluitend het geweld zegeviert in de politiek, in het bijzonder dan, als zij verborgen is in het voor een staatsman onontbeerlijk talent. Geweld moet de basis zijn, list en huichelarij regel voor de regeringen, die niet geneigd zijn haar kroon aan de vertegenwoordigers van de een of andere nieuwe macht te verliezen.
26. Dit euvel is het enige middel om tot het doel, tot het goede te geraken. Daarom mogen wij ons niet laten afhouden van omkoping, bedrog en verraad, zodra dit voor ons doel dienstig kan zijn. In de politiek moet men de ander zijn eigendom zonder dralen afnemen, als men dit door middel van onderwerping en macht kan bereiken. Onze staat, die de weg van de vreedzame, verovering volgt, zal bewerkstelligen, dat de verschrikkingen van de oorlog worden vervangen door de minder opvallende, maar met de veel meer afdoende terechtstellingen, die voor de instandhouding van de terreur, als middel om tot het doel van de blinde gehoorzaamheid te geraken, noodzakelijk zal zijn. Rechtvaardige, maar onbuigzame gestrengheid is het belangrijkste machtsmiddel van een staat.
27. Niet alleen ter wille van ons eigen voordeel, maar ter wille van onzen plicht om de overwinning weg te dragen, moeten wij aan het principe van geweld en arglist vasthouden. Deze op berekening berustende leerstelling is net zoo krachtig als de middelen waarvan zij zich bedient. Niet alleen door deze middelen, maar ook door de niets ontziende gestrengheid van onze leer zullen wij zegevieren en alle regeringen aan onze opperheerschappij onderwerpen. Het besef, dat het onbuigzaam zal zijn, is voldoende om iedere weerspannigheid te doen ophouden.
28. Wij waren de eersten, die het volk eenmaal de woorden vrijheid gelijkheid en broederschap toewierpen, woorden, die sindsdien zo dikwijls door onwetende papegaaien werden nagebabbeld, die, door deze lokstem van overal vandaan werden aangetrokken als de welvaart van de wereld, de ware persoonlijke vrijheid, die eens zo goed tegen de druk van het gepeupel beschermd was, alleen maar verstoorden. Mensen, die zichzelf voor verstandig, hielde, beseften de verborgen zin van deze woorden niet, voelde niet de tegenstrijdigheid daarin. Zij zagen niet, dat er in de natuur geen gelijkheid is, dat de natuur de ongelijkheid van het verstand, van het karakter, van het vernuft in afhankelijkheid van haar wetten heeft geschapen. Deze mensen hebben niet begrepen, dat de massa een blinde macht is, dat de door haar gekozen parvenu’s in de politiek net zoo blind zijn als de massa zelf, dat de ingewijde, ook als hij een domkop is, regeren kan, terwijl de niet ingewijde, al is hij een genie, van de politiek niets begrijpt. Dit alles is de niet-ingewijde ontgaan.
29. Op deze grondslagen berustten intussen de dynastieke regeringen. De vader droeg de geheimen van de politiek aan zijn zoon over en zo dat zij zelfs aan de andere leden van de regerende familie niet bekend werden, opdat niemand het geheim zou verraden. In de loop der tijde ging de betekenis van de mondelinge overdracht der staatskunst verloren en dit verlies droeg tot het succes van onze zaak bij.
30. Onze slagwoorden vrijheid, gelijkheid en broederschap brachten met behulp van onze geheime agenten hele legioenen in onze rijen, die onze slagen met geestdrift droegen. Intussen waren deze woorden de wormen, die aan de welvaart knaagde, terwijl zij overal de vrede, de rust en de eensgezindheid verstoorde en de grondslagen van de staten ondermijnde. Wij zullen later zien, dat dit tot onze zegepraal heeft geleid. Onder andere maakte dit het ons mogelijk de belangrijkste troef uit te spelen, namelijk de privileges te vernietigen, die een levensvoorwaarde zijn van de niet-ingewijde adel en die de enige bescherming vormen, die de naties tegenover ons hebben.
31. Op de puinhopen van de bloed- en geslacht-adel hebben wij de adel van het vernuft en het geld opgericht. Tot het voornaamste kenteken van deze nieuwe aristocratie verklaarde wij de rijkdom, die van ons afhankelijk is en de wetenschap, met onze wijzen die de richting bepalen.
32. Onze zegepraal werd overigens nog gemakkelijker gemaakt door de omstandigheid, dat wij in de omgang met de mensen, die ons onontbeerlijk toeschenen, en altijd de gevoeligste kanten van de menselijke geest beroerden, zoals bijvoorbeeld de ontvankelijkheid voor weldaden, berekening, begeerte en onverzadigbaarheid in de materiële behoeften; elk van deze menselijke zwakheden is geschikt om de energie te verstikken, terwijl hierdoor de wil van de mensen dienstbaar wordt gemaakt aan hen, die hen van hun energie beroven.
33. Het begrip vrijheid maakte het mogelijk om de massa’s er van te overtuigen dat de regering alleen maar de rentmeester is van de eigenaar van het land, dus van het volk zelf en dat men dezen bestuurder even gemakkelijk kan verwisselen als een paar afgedragen handschoenen. De afzetbaarheid van de volksvertegenwoordigers bracht deze in onze macht; hun verkiezing hangt van ons af.
PROTOCOL 2 (Economische oorlogen)
