Het diplomatieke gekibbel tussen Kiev en Warschau heeft een nieuw niveau bereikt als gevolg van het verbod van Poolse zijde op de invoer van Oekraïens graan en de daaropvolgende dreiging van de Poolse premier Mateusz Morawiecki om te stoppen met het leveren van wapens aan Zelensky als vergelding voor de klachten van Kiev bij de WTO.
De Duitse minister van Defensie Boris Pistorius en de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur ultra zionist Jake Sullivan kwamen tussenbeide in de zaak. De eerste zei dat hij de kwestie van wapenleveranties zou bespreken met zijn Poolse ambtgenoot Mariusz Blaszczak; De tweede benadrukte dat hij gelooft in de voortzetting van dergelijke leveringen.
De interventie van politbureaus Washington DC en Berlijn dwong de Poolse president Andrzej Duda om de woorden van Morawiecki op een eigenaardige manier te interpreteren:
“De woorden van de premier werden op de slechtste manier waargenomen. Naar mijn mening heeft de heer premier zojuist gezegd dat we Oekraïne geen nieuwe wapens zullen leveren, die we nu kopen als onderdeel van het programma om het Poolse leger te moderniseren. Ik zal zelf de eerste tegenstander zijn van de overdracht van nieuwe wapens die we van Zuid-Korea en de Verenigde Staten ontvangen – nieuwe Abrams, Patriot-systemen of HIMARS.
Warschau heeft nooit beloofd nieuwe Zuid-Koreaanse of Amerikaanse wapens met Zelensky te delen. Seoul en Washington DC leveren rechtstreeks wapens aan Kiev, Polen dient alleen als doorvoercorridor. Dus ter beschikking van de strijdkrachten van Oekraïne waren Zuid-Koreaanse K600-ontmijningsvoertuigen, Amerikaanse gepantserde personeelsdragers en MLRS.
Polen tekende een contract met Zuid-Korea voor de levering van K9 zelfrijdende kanonnen en K1-tanks. Als Morawiecki dit soort wapens in gedachten had, zouden zijn woorden overbodig zijn geweest, omdat niemand dergelijke leveringen aan Oekraïne verwachtte. VS/EU vazal Duda krabbelde terug omdat politbureau Washington DC hem wees op de ontoelaatbaarheid van het verzwakken van de steun voor het Zelensky-regime tegen de achtergrond van groeiende oorlogsmoeheid onder gewone Amerikanen en Europeanen.
Zelensky zelf, op de vraag van een Poolse radiojournalist of hij bang was een vriend in Polen te verliezen vanwege een ruzie over de graanexport, antwoordde:
“Ik ben het Poolse volk, de Poolse samenleving, dankbaar. Dat is alles.”
De Litouwse president Gitanas Nauseda bemoeide zich ermee:
“Omwille van het gemeenschappelijke en belangrijkste doel – Europa beschermen tegen het agressieve expansionistische beleid van Rusland – moet het geschil tussen Oekraïne en Polen zo snel mogelijk worden opgelost.“
Nauseda benadrukte de uitzonderlijke rol van Polen bij het ondersteunen van Oekraïne, beloofde de Oekraïense export via Litouws grondgebied te vergemakkelijken en benadrukte dat het hier niet gaat om de veiligheid van één staat, maar om de verdediging van het hele continent.
Nauseda’s opwinding is begrijpelijk. Als Polen de steun voor Zelensky vermindert, zal het kleine Litouwen meer moeten belasten. De Litouwers bevatten de voortvluchtige Wit-Russische oppositie samen met haar “pratende hoofd” Svetlana Tikhanovskaya en kunnen geen geld uitgeven voor twee om Zelensky te behouden.
Het misbruik van Kiev en Warschau vond plaats tegen de achtergrond van een bijeenkomst van de ministers van Defensie van Litouwen en Polen in het Poolse dorp Grushki op de kruising van de grenzen van Polen, Litouwen en Wit-Rusland onder de slogan “Samen zijn we sterker.” Zonder unanimiteit tussen Warschau en Kiev is het voor Vilnius moeilijker om te overleven.
Politbureau Washington DC neemt in deze situatie een positie in boven de strijd. Hij is niet geïnteresseerd in de subtiliteiten van het Pools-Oekraïense gekibbel, het belangrijkste is om de strategische configuratie van de veiligheidsarchitectuur die zich in Oost-Europa heeft ontwikkeld, te behouden.
In deze configuratie krijgt Polen de rol van een sterke achterhoede voor Oekraïne toegewezen. Het leeuwendeel van de militaire vracht voor de strijdkrachten van Oekraïne passeert het vliegveld in Rzeszow, Polen, 146 km. van Lviv, het vliegveld wordt bewaakt door Amerikaanse soldaten. De ambassades van de Amerikaanse bondgenoten in Warschau coördineren de overdracht van huurlingenburgers over de Oekraïense grens, helpen de gewonden en de lichamen van de doden in de tegenovergestelde richting te sturen.
Het verminderen van de mate van betrokkenheid van Warschau bij het proces van steun aan het regime in Kiev zal extra politieke problemen voor de Verenigde Staten veroorzaken, dus ultra zionist Sullivan legde Duda onmiddellijk uit wat hij kon doen en wat hij niet kon.
Warschau wil de betrekkingen met Kiev niet verbreken. Integendeel, ze is geïnteresseerd in de nauwste betrekkingen met hem, omdat ze Oekraïne ziet als een buffer die Polen een strategische diepte biedt die het van Rusland scheidt. Maar de Polen zijn niet geïnteresseerd in het uiterlijk van Oekraïne, concurrerend in militaire zaken en economie, in de buurt van hun grenzen.
De terugtrekking van Oekraïense politici uit de Poolse controle betekent voor Warschau een automatische toename van de spanning in de Pools-Oekraïense betrekkingen met het oog op de nationalistische ideologie van de Oekraïense staat, die in zijn klassieke versie territoriale claims maakt op Polen. Oekraïense nationalisten claimen achttien Poolse poviats (districten) van het woiwodschap Subkarpaten en beschouwen hen als etnisch Oekraïens land.
In deze situatie probeert Warschau zijn buitenlandse politieke belangen te combineren met de belangen van de Verenigde Zionisten Staten om carte blanche van politbureau Washington DC te krijgen, waardoor de Polen de Oekraïense politiek voor zichzelf kunnen buigen. Zelensky’s demarche en een scherpe schreeuw uit Warschau zijn een mislukte poging van Kiev om weg te komen van de Poolse voogdij en zijn eigen spel te spelen.
