Belangrijke data in de schepping van de Nieuwe Wereldorde
Misschien is de beste manier om een korte geschiedenis van de Nieuwe Wereldorde te vertellen, de woorden te gebruiken van hen die er door de eeuwen heen naar gestreefd hebben deze te verwezenlijken. U zult versteld staan hoe ver dit grote plan teruggaat, en hoeveel overeenkomsten er zijn in het begin van de 21e eeuw vergeleken met de jaren negentig, met twee presidenten van de familie Scherff beter bekend als de familie Bush aan de macht.
1984 — De kracht om te leiden wordt gepubliceerd. Auteur James McGregor Burns geeft toe:
“De bedenkers van de Amerikaanse grondwet zijn gewoon te slim voor ons geweest. Ze zijn ons te slim af geweest. Zij ontwierpen afzonderlijke instellingen die niet verenigd kunnen worden door mechanische verbanden, fragiele bruggen, geknutsel. Als we ‘de Stichters op hun kop willen zetten’ — moeten we de constitutionele structuur die zij hebben opgericht rechtstreeks confronteren.”
1985 — Norman Cousins, de erevoorzitter van Planetary Citizens for the World We Chose, wordt geciteerd in Human Events:
“Wereldregering komt eraan, in feite is het onvermijdelijk. Geen argumenten voor of tegen kunnen dat feit veranderen.”
Cousins was ook voorzitter van de World Federalist Association, een filiaal van de World Association for World Federation (WAWF), met hoofdkantoor in Amsterdam. WAWF is een leidende kracht voor een federale wereldregering en is door de V.N. geaccrediteerd als niet-gouvernementele organisatie.
1987 — The Secret Constitution and the Need for Constitutional Change wordt gedeeltelijk gesponsord door de Rockefeller Foundation. Enkele gedachten van auteur Arthur S. Miller zijn:
“…een alomtegenwoordig systeem van gedachte controle bestaat in de Verenigde Staten…de burgerij wordt geïndoctrineerd door het gebruik van de massamedia en het systeem van openbaar onderwijs…mensen wordt verteld waarover ze moeten denken…de oude orde brokkelt af…. Nationalisme moet worden gezien als een gevaarlijke sociale ziekte…Er is een nieuwe visie nodig om de toekomst te plannen en te beheren, een globale visie die nationale grenzen overstijgt en het gif van nationalistische oplossingen elimineert…een nieuwe Grondwet is noodzakelijk.”
1988 — Voormalig staatssecretaris en CFR-lid George Ball zegt in een interview van 24 januari in de New York Times:
“De Koude Oorlog zou niet langer het soort obsessieve zorg moeten zijn dat het is. Geen van beide partijen zal de ander opzettelijk aanvallen… Als we kunnen internationaliseren door de V.N. te gebruiken in samenwerking met de Sovjet-Unie, omdat we nu in de meeste gevallen niet langer een veto van de Sovjet-Unie hoeven te vrezen, dan zouden we kunnen beginnen de vorm van de wereld te veranderen en zou de V.N. weer iets nuttigs kunnen doen… Vroeg of laat zullen we onze instellingen moeten herstructureren, zodat ze niet alleen beperkt blijven tot de nationale staten. Begin eerst op regionale basis en uiteindelijk kun je overgaan tot een wereldbasis.”
7 december 1988 — In een toespraak tot de V.N. roept Michail Gorbatsjov op tot wederzijdse consensus:
“Vooruitgang in de wereld is alleen mogelijk door een zoektocht naar universele menselijke consensus terwijl we op weg zijn naar een nieuwe wereldorde.”
12 mei 1989 — President Bush nodigt de Sovjets uit om toe te treden tot de Wereldorde. In een toespraak tot de afstudeerklas van de Texas A&M University verklaart Bush dat de Verenigde Staten bereid zijn om de Sovjet-Unie “terug in de wereldorde” te verwelkomen.
1989 — Carl Bernstein’s (Woodward en Bernstein van Watergate faam) boek Loyalties: A Son’s Memoir wordt gepubliceerd. Zijn vader en moeder waren lid van de communistische partij. Bernstein’s vader vertelt zijn zoon over het boek:
“Je gaat bewijzen dat [Sen. Joseph] McCarthy gelijk had, want hij zei alleen maar dat het systeem vol zat met communisten. En hij had gelijk… Ik maak me zorgen over het soort boek dat je gaat schrijven en over het opruimen van McCarthy. Het probleem is dat iedereen zei dat hij een leugenaar was; jij zegt dat hij gelijk had… Ik ben het ermee eens dat de Partij een kracht was in het land.”
9 november 1989 – De zo gehate Berlijnse muur valt naar beneden, waarmee de opzettelijke ontbinding van de U.S.S.R. en het Communisme wordt voltooid.
1990 — De World Federalist Association laakt de Amerikaanse pers. In hun zomer/herfst nieuwsbrief beschrijft vice-directeur Eric Cox de wereldgebeurtenissen van de afgelopen twee jaar en verklaart:
“Het is triest maar waar dat de trage Amerikaanse pers de betekenis van de meeste van deze ontwikkelingen niet heeft begrepen. Maar de meeste federalisten weten wat er gebeurt… En zij zijn niet bang voor het oude probleem van de soevereiniteit”.
11 april 1990 — De Russische president Gorbatsjov kondigde aan dat Rusland zich zou aansluiten bij de Nieuwe Wereld Orde.
2 augustus 1990 — Irak valt Koeweit binnen.
17 augustus 1990 — President Bush [Senior] kondigt aan dat de Irakese invasie “geen stand zal houden, omdat het de Nieuwe Wereld Orde bedreigt”.
11 september 1990 — President Bush noemt de Golfoorlog een kans voor de Nieuwe Wereldorde. In een toespraak tot het Congres, getiteld Naar een Nieuwe Wereld Orde, zegt Bush:
“De crisis in de Perzische Golf biedt een zeldzame kans om naar een historische periode van samenwerking te gaan. Uit deze moeilijke tijden kan een nieuwe wereldorde voortkomen waarin de naties van de wereld, oost en west, noord en zuid, kunnen floreren en in harmonie kunnen leven. Vandaag worstelt de nieuwe wereld om geboren te worden.”
25 september 1990 — In een toespraak tot de V.N. beschrijft de Sovjetminister van Buitenlandse Zaken Eduard Sjevardnadze de invasie van Irak in Koeweit als “een daad van terrorisme die gericht is tegen de opkomende Nieuwe Wereldorde”. Op 31 december verklaart Gorbatsjov dat de Nieuwe Wereldorde zou worden ingeluid door de Golfcrisis.
1 oktober 1990 — In een U.N. toespraak, spreekt President Bush over de:
“…collectieve kracht van de wereldgemeenschap uitgedrukt door de V.N… een historische beweging naar een nieuwe wereldorde… een nieuw partnerschap van naties… een tijd waarin de mensheid tot zijn recht komt… om een revolutie van de geest en de geest teweeg te brengen en een reis te beginnen naar een… nieuw tijdperk.”
1991 — Auteur Linda MacRae-Campbell publiceert in In Context How to Start a Revolution at Your School. Zij promoot het gebruik van “change agents” als “zelf erkende revolutionairen” en “medesamenzweerders”.
1991 — President Bush prijst de Nieuwe Wereld Orde in een State of Union boodschap:
“Wat op het spel staat is meer dan één klein land, het is een groot idee — een nieuwe wereldorde… om de universele aspiraties van de mensheid te bereiken… gebaseerd op gedeelde principes en de rechtsorde…. De verlichting van duizend lichtpunten…. De wind van verandering is nu bij ons.”
6 februari 1991 — President Bush vertelt de Economic Club van New York:
“Mijn visie op een nieuwe wereldorde voorziet in een Verenigde Naties met een vernieuwde vredesfunctie.”
Juni 1991 — De Council on Foreign Relations is medesponsor van een bijeenkomst over de veiligheid van Amerika: Beyond Cold War to New World Order die wordt bijgewoond door 65 prestigieuze leden van regeringen, vakbonden, universiteiten, media, militairen en beroepsgroepen uit negen landen. Later voegde een aantal deelnemers aan de conferentie zich bij ongeveer 100 andere wereldleiders voor een vergadering achter gesloten deuren van de Bilderberg Society in Baden Baden, Duitsland. De Bilderbergers oefenen ook aanzienlijke invloed uit bij het bepalen van het buitenlands beleid van hun respectieve regeringen.
Juli 1991 — Het Southeastern World Affairs Institute bespreekt de Nieuwe Wereld Orde. In een programma komen onder meer de juridische structuren voor een nieuwe wereldorde en de Verenigde Naties aan bod: Van de conceptie tot een nieuwe wereldorde. Deelnemers zijn onder meer een voormalig directeur van de Algemene Juridische Afdeling van de V.N. en een voormalig secretaris-generaal van International Planned Parenthood.
Eind juli 1991 — Op een Cable News Network programma, antwoordde CFR lid en voormalig CIA directeur Stansfield Turner (Rhodes geleerde), op een vraag over Irak:
“We hebben een veel groter doel. We moeten naar de lange termijn kijken. Dit is een voorbeeld — de situatie tussen de Verenigde Naties en Irak — waar de Verenigde Naties doelbewust binnendringen in de soevereiniteit van een soevereine natie… Dit is een prachtig precedent (om te gebruiken in) alle landen van de wereld…”.
29 oktober 1991 — David Funderburk, voormalig VS ambassadeur in Roemenië, vertelt een publiek in North Carolina:
“George Bush heeft zich omringd met mensen die geloven in een wereldregering. Zij geloven dat het Sovjetsysteem en het Amerikaanse systeem naar elkaar toegroeien.”
Het middel om dit te bewerkstelligen, aldus Funderburk, zijn de Verenigde Naties, “waarvan de meerderheid van de 166 lidstaten socialistisch, atheïstisch en anti-Amerikaans zijn.” Funderburk was ambassadeur in Boekarest van 1981 tot 1985, toen hij ontslag nam uit frustratie over de Amerikaanse steun aan het onderdrukkende regime van wijlen dictator Nicolae Ceausescu.
30 oktober 1991: — President Gorbatsjov verklaart tijdens de vredesbesprekingen in het Midden-Oosten in Madrid:
“We beginnen praktische steun te zien. En dit is een zeer belangrijk teken van de beweging naar een nieuw tijdperk, een nieuw tijdperk… We zien zowel in ons land als elders… spoken van het oude denken… Wanneer we ons van hun aanwezigheid ontdoen, zullen we beter in staat zijn om naar een nieuwe wereldorde toe te werken… vertrouwend op de relevante mechanismen van de Verenigde Naties.”
Elders, in Alexandria, Virginia, houdt Elena Lenskaya, adviseur van de minister van Onderwijs van Rusland, de thematoespraak voor een programma getiteld Onderwijs voor een nieuwe wereldorde.
1992 — The Twilight of Sovereignty van CFR-lid (en voormalig Citicorp-voorzitter) Walter Wriston wordt gepubliceerd, waarin hij beweert:
“Een werkelijk globale economie vereist …compromissen van nationale soevereiniteit… Er is geen ontkomen aan het systeem.”
1992 — De VN-conferentie over milieu en ontwikkeling (UNCED) Earth Summit vindt dit jaar plaats in Rio de Janeiro onder leiding van de secretaris-generaal van de conferentie, Maurice Strong. De belangrijkste producten van deze top zijn het Biodiversiteitsverdrag en Agenda 21, die de VS aarzelen te ondertekenen vanwege verzet in eigen land vanwege de bedreiging van de soevereiniteit en de economie. De top zegt dat de rijkdom van de eerste wereld moet worden overgedragen aan de derde wereld.
20 juli 1992 — TIME magazine publiceert The Birth of the Global Nation van Strobe Talbott, Rhodes Scholar, kamergenoot van Bill Clinton aan de Oxford Universiteit, CFR-directeur en Trilateralist, waarin hij schrijft:
“Alle landen zijn in feite sociale regelingen… Hoe permanent of zelfs heilig ze op een bepaald moment ook lijken, in feite zijn ze allemaal kunstmatig en tijdelijk… Misschien was nationale soevereiniteit toch niet zo’n geweldig idee… Maar de gebeurtenissen in onze eigen wonderbaarlijke en verschrikkelijke eeuw waren nodig om de zaak voor een wereldregering te beklinken.”
Als redacteur van Time verdedigde Talbott Clinton tijdens zijn presidentiële campagne. Hij werd door president Clinton benoemd tot de nummer twee op het ministerie van Buitenlandse Zaken achter minister van Buitenlandse Zaken Warren Christopher, voormalig Trilateralist en voormalig vicevoorzitter en directeur van de CFR. Talbott werd bevestigd door ongeveer tweederde van de Amerikaanse Senaat, ondanks zijn verklaring over de onbelangrijkheid van nationale soevereiniteit.
29 september 1992 — Op een bijeenkomst in Los Angeles houdt Trilateralist en voormalig CFR-voorzitter Winston Lord een toespraak getiteld Changing Our Ways: Amerika en de nieuwe wereld, waarin hij opmerkt:
“Tot op zekere hoogte zullen we wat van onze soevereiniteit moeten inleveren, wat thuis controversieel zal zijn… [Onder] de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA)… zullen sommige Amerikanen gekwetst worden omdat er banen met lage lonen verdwijnen.”
Lord werd assistent staatssecretaris in de Clinton regering.
Winter 1992-93 — The CFR’s Foreign Affairs publiceert Empowering the United Nations door U.N. Secretaris Generaal Boutros-Boutros Ghali, die beweert:
“Het valt niet te ontkennen dat de eeuwenoude doctrine van absolute en exclusieve soevereiniteit niet langer standhoudt… Aan de rechten van het individu en de rechten van de volkeren ligt een dimensie van universele soevereiniteit ten grondslag die in de hele mensheid huist … Het is een gevoel dat steeds meer tot uitdrukking komt in de geleidelijke uitbreiding van het internationale recht… In deze context moet de betekenis van de Verenigde Naties duidelijk zijn en aanvaard worden.”
31 december 1992 — Oprichting van West-Europa als eerste natie in het wereldwijde reorganisatieplan van 10 naties.
1993 — Strobe Talbott ontvangt de Norman Cousins Global Governance Award voor zijn TIME-artikel uit 1992, The Birth of the Global Nation en als waardering voor wat hij heeft gedaan “voor de zaak van het wereldbestuur”. President Clinton schrijft een felicitatiebrief waarin staat:
“Norman Cousins werkte voor wereldvrede en wereldregering… Strobe Talbott’s levenswerk als stem voor wereldwijde harmonie hebben hem deze erkenning opgeleverd… Hij zal een waardige ontvanger zijn van de Norman Cousins Global Governance Award. Beste wensen… voor toekomstig succes.”
President Clinton gebruikt niet alleen de specifieke term “wereldregering”, maar hij wenst de WFA ook uitdrukkelijk “toekomstig succes” bij het streven naar een wereldregering. Talbott neemt de prijs trots in ontvangst, maar zegt dat de WFA hem aan de andere genomineerde, Michail Gorbatsjov, had moeten geven.
19 april 1993 — Waco brand.
18 juli 1993 — CFR-lid en Trilateralist Henry Kissinger schrijft in de Los Angeles Times over NAFTA:
“Wat het Congres voor zich heeft liggen is geen conventionele handelsovereenkomst maar de architectuur van een nieuw internationaal systeem… een eerste stap naar een nieuwe wereldorde.”
23 augustus 1993 — Christopher Hitchens, socialistische vriend van Bill Clinton toen hij op de universiteit van Oxford zat, zegt in een C-Span interview:
“…het is natuurlijk zo dat er een heersende klasse is in dit land, en dat die internationaal bondgenoten heeft.”
30 oktober 1993 — Washington Post ombudsman Richard Harwood schrijft een opiniestuk over de rol van de media-leden van de CFR:
“Hun lidmaatschap is een erkenning van hun opname in de Amerikaanse heersende klasse [waar] zij niet alleen het buitenlands beleid van de Verenigde Staten analyseren en interpreteren; zij helpen het te maken.”
Januari/februari 1994 — De CFR’s Foreign Affairs drukt een openingsartikel af van CFR Senior Fellow Michael Clough waarin hij schrijft dat de “Wijze Mannen” (b.v. Paul Nitze, Dean Acheson, George Kennan, en John J. McCloy):
“de afgelopen 50 jaar ijverig het [Amerikaanse buitenlandse beleid] hebben bewaakt…Zij kwamen aan de macht tijdens de Tweede Wereldoorlog…Dit was zoals het hoort. Nationale veiligheid en het nationale belang, zo stelden zij, moeten de speciale belangen en passies overstijgen van de mensen die Amerika vormen…. Hoe was deze kleine groep van Atlantisch gezinde internationalisten in staat te zegevieren?… Oosterse internationalisten waren in staat om de ontluikende instellingen voor buitenlands beleid… Zolang de Koude Oorlog voortduurde en het nucleaire Armageddon slechts een raket verwijderd leek, was het publiek bereid een dergelijk ondemocratisch systeem voor het maken van buitenlands beleid te tolereren.”
1995 — In de herfst van dit jaar vond het State of the World Forum plaats, gesponsord door de Gorbatsjov Stichting in het Presidio in San Francisco. Voorzitter van de Stichting Jim Garrison zit de bijeenkomst voor van ‘who’s-whos’ uit de hele wereld, waaronder Margaret Thatcher, Maurice Strong, George Bush, Michail Gorbatsjov en anderen. Het gesprek gaat over de eenheid van de mensheid en het komende wereldbestuur. De term “wereldbestuur” wordt nu echter gebruikt in plaats van “nieuwe wereldorde”, omdat die laatste term een politiek risico is geworden en een bliksemafleider is voor tegenstanders van een wereldbestuur.
19 april 1995 – Oklahoma City bomaanslag op het Federal Murrah Building.
1996 — Het 420 pagina’s tellende rapport Our Global Neighborhood van de Verenigde Naties wordt gepubliceerd. Het schetst een plan voor “wereldbestuur” en roept op tot een internationale conferentie over wereldbestuur in 1998 met als doel de wereld de nodige verdragen en overeenkomsten voor te leggen voor ratificatie in het jaar 2000.
1996 — State of the World Forum II vindt plaats in het najaar in San Francisco. Veel van de sessies zijn gesloten voor de pers.
31 december 1999 — Het Washington Monument spuit gekleurd licht in de zwarte nachtelijke hemel, als symbool voor de ‘impregnatie’ van de Nieuwe Wereldorde.
10 september 2000 — De afsluiting van een 13-daagse top — 28 augustus – 10 september 2000 — die officieel geboorte gaf aan de Nieuwe Wereld Orde, die 9 maanden eerder was “verwekt” bij de Washington Obelisk in DC. Zie cuttingedge.org voor details.
11 september 2001 — Elf jaar op de dag nadat president Bush [Senior] zijn toespraak tot het Congres heeft gehouden met de titel “Naar een Nieuwe Wereldorde”, en 1 jaar en 1 dag na de officiële geboorte van de Nieuwe Wereldorde, vallen “terroristen” het World Trade Center aan en vernietigen het en richten ernstige schade aan aan het Pentagon.
Interessant genoeg zou deze datum ook gekozen kunnen zijn om de geboorte van de Tempeliers te vieren, gevormd door 9 Europese separatisten die in 1111 na Christus 9 jaar lang nieuwe leden verboden.
12 september 2001 — “De president van de Verenigde Staten kan deze ramp gebruiken om uit te voeren wat zijn vader – een uitdrukking die zijn vader geloof ik maar één keer heeft gebruikt en sindsdien niet meer is gebruikt – een nieuwe wereldorde is.” – Senator Gary Hart, vergadering van de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen.
13 september 2001 — Vice-minister van Defensie Paul Wolfowitz zegt dat de vergeldingsmaatregelen [naar aanleiding van 11 september] zullen worden voortgezet totdat de wortels van het terrorisme zijn vernietigd. “Deze mensen proberen zich te verbergen. Ze zullen zich niet eeuwig kunnen verbergen … Ze denken dat hun schuilplaatsen veilig zijn, maar ze zullen niet voor altijd veilig zijn … het is niet alleen een kwestie van mensen oppakken en ze ter verantwoording roepen, maar het verwijderen van de schuilplaatsen, het verwijderen van de ondersteunende systemen, het beëindigen van staten die terrorisme sponsoren.”
11 oktober 2001 — Tom Brokaw (populair Amerikaans nieuwsanker) kondigt aan dat de wereld zich nu heeft gevormd tot de Nieuwe Wereld Orde.
26 oktober 2001 — President Bush ondertekent wetgeving die de federale regering dictatoriale bevoegdheden geeft en de individuele vrijheden en rechten ernstig – zo niet fataal – uitholt.
29 januari 2002 — Bush noemt in zijn State of the Union Address Irak, Iran en Noord-Korea een “as van het kwaad, die de vrede in de wereld bedreigt. Door te streven naar massavernietigingswapens vormen deze regimes een ernstig en groeiend gevaar”.
12 september 2002 — Bush vertelt de VN dat Irak een “ernstig en toenemend gevaar” vormt en dat de VS “niet zullen toestaan dat een terrorist of tiran de beschaving bedreigt met massavernietigingswapens”.
01 februari 2003 — Ruimteveer Columbia breekt tijdens terugkeer boven Dallas, Texas.
Februari 2003 — Eerste gemelde gevallen van SARS. Een massale mediacampagne probeert een pandemie te creëren, maar in mei 2003 zijn wereldwijd slechts 600 mensen overleden. Vergeleken met de grieppandemie van 1917-1919, die 800.000 Amerikanen en 25 miljoen mensen wereldwijd het leven kostte, is SARS nauwelijks een pandemie.
17 maart 2003 — Om 20.15 uur, EST, kondigt president Bush een ultimatum van 48 uur aan Saddam Hoessein aan om het land met zijn zonen te verlaten of de invasie te ondergaan.
20 maart 2003 — De VS begint de invasie van Irak, precies 555 dagen na 11 september 2001. Het begin van de Derde Wereldoorlog?
14 februari 2006 — In het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden wordt een wetsvoorstel ingediend om de dienstplicht weer in te voeren.
19 mei 2006 — Bush overweegt de oprichting van een Noord-Amerikaanse Unie. Zal deze de Verenigde Staten vervangen?
Voor latere updates, zie een tijdlijn van de Derde Wereldoorlog.
Lees ook: De Echte Oorzaak van Wereldoorlog 1
Lees ook: Verklaring van de Nieuwe Wereld Orde. Is er een doel voor de 3e Wereldoorlog? Wat is de Nieuwe Wereld Orde?
