Dat Turkije in het Midden-Oosten de rol van eersteklas smeerlap speelt is al lang duidelijk. Achter de heel veel mooie woorden schuilt in wezen echter een strategie van massamoord, plundering, folteringen en meer van dat kwaads. De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is dan ook een prima oorlogsstoker. Wie weet na Obama een goede kandidaat voor de Nobelprijs voor de Vrede.
Turkije laat betijen
Op dit ogenblik is de slag om de Syrische grensstad in alle hevigheid bezig en staan de jihadisten van ISIS aan de poorten van deze stad. En wat doet Turkije, het zorgt ervoor dat geen Turkse Koerd de grens over kan om de Syrische Koerden ter hulp te snellen. Jihadistische vrijwilligers van ISIS daarentegen passeren probleemloos de Turkse grens.
Turkije zou die verdedigers van Kobani publiek of stiekem gemakkelijk wapens kunnen geven, voldoende zwaar om effectief weerstand te bieden. Maar neen, Erdogan kijkt ernaar en laat betijen hoe zijn feitelijke vrienden van ISIS zich pogen te vergrijpen aan de Koerden in Syrië.
Leden van de Syrische Koerdische militie de PYD. Typerend is de grote aanwezigheid van vrouwen onder deze militie. Het probleem is dat ze praktisch alleen over geweren beschikken en die vermogen niets tegen een pantserwagen zoals de door ISIS buitgemaakte Amerikaanse Humvee’s.
Het zegt uiteraard alles over aan wiens zijde Erdogan en zijn Turkije staan. Dat van de meest bloedige terreur mogelijk, een schrikbewind welke doet denken aan de Rode Khmer en de SS. En met de rug tegen de muur en met de moed der wanhoop vechten de Koerden van de YPG met hun lichte wapens tegen de artillerie, tanks en pantserwagens van ISIS. Een ongelijke strijd.
Het is ook geen toeval dat Erdogan nu al bijna drie jaar lang blijft aandringen op een vliegverbod boven Syrië en een zogenaamde ‘humanitaire’ corridor in Syrië waar het Syrische leger dan niet binnen mag. Een stuk Syrië de facto bezet door de Jihadistische huurlingen van Erdogan waar hij ze dan naar hartenlust verder kan bewapenen, met steun van de Europese Fascisten Unie, om nog meer dood en vernieling te zaaien.
Gesprek met Turkse MIT
En wat doet Erdogan nu Ain al Arab op het punt staat te vallen? Hij vroeg aan de Syrische Koerden om een gesprek met de mensen van zijn veiligheidsdienst MIT. Uiteraard achter gesloten deuren. Ja, hij wou beweerde hij wel helpen maar dan moest de YPG duidelijk eerst aan een aantal voorwaarden voldoen.
Saleh Muslim Mohammed, de topman van de PYD, de politieke arm van de Syrische Koerden trok dus naar Ankara voor onderhandelingen met de Turkse veiligheidsdienst. Het toont nogmaals hoe Turkije, desnoods met geweld, zijn wil aan Syrië wil opleggen.
ISIS weet heel goed hoe ze zich moet verkopen. En dat is als een erg brutale maar ook succesvolle terreurgroep. Foto’s van nederlagen en miserie onder de jihadisten zal je dan ook niet vinden.
Deze PYD/YPG moest dan breken met de regering in Damascus, een front aangaan met de zogenaamde ‘gematigde’ jihadisten en de samenwerking met de PKK opzeggen. Kortom een capitulatie vanwege de Syrische Koerden die in de samenwerking met de PKK en de regering Assad altijd een verzekering tegen die salafisten zagen. En die laatsten zijn traditioneel hun aartsvijanden.
En aangezien Turkije aan de Syrische Koerden dan iets in ruil gaat moeten aanbieden zal dat vermoedelijk wel eens kunnen betekenen dat ISIS dan de aanval op de grensstad Ain al Arab/Kobani zal stoppen. Een koehandel die niet zou verbazen.
Voorheen poogde Erdogan de PYD/YPG via de Iraakse Koerden – tot de inval van ISIS in hun gebied de vrienden van Erdogan – al onder druk te zetten om in de oorlog tegen Syrië zijn kant te kiezen. Wat ze steeds weigerden. Het kwam zelfs zover dat de Iraakse Koerden aan hun grens met de Syrische Koerden een gracht maakten om zo vluchtelingen tegen te houden. Tot woede van de PYD/YPG.
Biden valt aan
Dat de chaos binnen de vroegere alliantie tegen Syrië compleet is bleek ook de voorbije dagen. Zo verweet de Amerikaanse vicepresident Joe Biden donderdag Turkije en ook de Verenigde Arabische Republiek ervan om ISIS o.m. met wapens te hebben gesteund wat direct de toorn van Erdogan opleverde. Waarna Biden zich dan maar verontschuldigde.
ISIS met een grote colonne Toyota’s 4X4 in het Iraaks-Syrische grensgebied. De foto is al maanden oud en toont hoe rijk die groep al was voor ze grote stukken van Irak zoals de stad Mosoel veroverde. Alleen een staat die over voldoende financiële middelen en de wil beschikt kan hen zo’n materieel bezorgt hebben. De lonen bij ISIS liggen volgens getuigenissen voor sommige specialisten zelfs hoger dan hier in België. Volg het spoor van het geld en je komt bij diegenen die achter de schermen aan de touwtjes trekken.
Maar Biden heeft natuurlijk alleen maar gedeeltelijk gelijk daar ook hij mee aan de basis ligt van ISIS. Het toont de chaos binnen de vroegere ‘Vrienden van Syrië’ die elkaar nu in het openbaar zitten uit te schelden voor terroristenvriend. Als ze indirect zoals in Libië, Mali en Egypte al geen oorlog tegen elkaar voeren.
Ook in de westerse media is die chaos, ruzie en split duidelijk merkbaar. Met kranten die op de ene pagina het verhaal brengen hoe Erdogan en ISIS een geheel vormen en wat verder in die krant het artikel met alle mogelijke excuses denkbaar waarom Turkije aarzelt om tegen ISIS op te treden. Waarna men dan al eens kopt: ‘Turkije gaat ISIS bestrijden’. Met Sint-Juttemis?
Zeker is dat uit dit voorval met de Syrische Koerden nogmaals blijkt dat Erdogan een van de financiers is van niet alleen dit Vrij Syrisch leger maar ook en vooral van ISIS. De beweging was nog voor het de Iraakse stad Mosoel veroverde al schatrijk en betaalde haar huurlingen lonen die minstens het viervoud bedroegen wat de andere jihadisten betaalden.
En toen in het recente verleden bij grensgevechten enkele granaten van het Syrische leger Turks grondgebied raakten schoot het Turkse leger zonder enig verwijl terug. Nu granaten van ISIS dat Turks grondgebied de voorbije dagen eveneens raakten blijft het Turkse leger gewoon passief toekijken. Tot de laatste Syrische Koerd zijn hoofd rolt?