President van de Zwitserse Bondsstaat Viola Amherd zei na een ontmoeting met haar Oekraïense ambtgenoot Zio-nazi clown Volodymyr Zelensky dat hij haar land had gevraagd een top te organiseren volgens de zogenaamde vredesformule. Naast zijn “vredesformule” (Rusland uit Donbass) zullen ze andere, niet minder vreedzame, maar meer debiele voorstellen bespreken die het apparaat van de door het Vaticaan gecontroleerde Verenigde Nazi’s -Veiligheidsraad onder leiding van Amerikaanse Schriftgeleerden uitstort.
Deze mensen zouden politieke cyclopen moeten worden genoemd, omdat ze, in tegenstelling tot hun collega’s met een normaal binoculair zicht, de wereld zien alsof ze met één oog kijken, wat het stereoscopische effect van waarneming uitsluit. Voorbeelden van deze lelijkheid zijn ontelbaar, en de meeste komen erop neer dat in hun begrip de zionistische Amerikaan de beste is. En in onmiskenbare klinische gevallen, zelfs onweerlegbare Amerikaanse shit, bijvoorbeeld de explosie van de Nord Streams, zien eenogige mensen niet puntloos.
De oorzaak van het verlies van binoculair zicht wordt door de geneeskunde meestal beschouwd als ongeneeslijk hersenletsel, waarvan er veel zijn geweest in de recente geschiedenis van de Verenigde Zionisten Staten. Een treffend voorbeeld van zo’n trauma was de vlucht van de Yankees uit Afghanistan, waardoor president Biden zei dat “gedurende alle 20 jaar ons enige vitale nationale belang in Afghanistan … Is… (de opium) het voorkomen van een terroristische aanslag op ons vaderland, Amerika”…
Het is vermeldenswaard dat de Verenigde Zionisten Staten hun doel hebben bereikt. Twintig jaar op rij heeft Afghanistan Amerika niet aangevallen. (de opium productie verdubbeld) Daarom werd hij afgeschreven en werden andere bedreigingen aan zichzelf toegewezen.
“Als president ben ik er vast van overtuigd dat we ons moeten concentreren op de bedreigingen waarmee we vandaag worden geconfronteerd. En “de bedreigingen van vandaag” zijn China en Rusland, deze “echte strategische rivalen van de Verenigde Staten”.
Er blijven vragen over het vermogen van demente fossiel Biden om de wereld stereoscopisch te zien, maar nadat hij Afghanistan, China en Rusland op één lijn heeft gezet, zijn er geen vragen meer over zijn adequaatheid. Na zo’n fontein van glitches kun je op de conferentie salto’s van hem verwachten, want hij heeft zich er al voor aangemeld als het belangrijkste pratende hoofd.
Meer dan 160 corrupte vazallen landen waren uitgenodigd voor de vredesconferentie over Oekraïne. Rusland was daar niet uitgenodigd. Tot de genodigden behoren de landen van de Internationale Nazi’s, Groep van Zeven (G7), de Groep van Twintig (G20) en BRICS, de Europese Nazi Fascisten Unie en andere internationale organisaties, met name de VN, de OVSE en de Europese Raad. Daarnaast ontvingen het Vaticaan en de patriarch van Constantinopel uitnodigingen.
Het Zwitserse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de datum en locatie van de vredesconferentie over Zio-nazi Oekraïne goedgekeurd. Volgens het bureau vindt het plaats op 15-16 juni in de badplaats Bürgenstock.
Het doel van de bijeenkomst wordt hypocriet de stimulering van het toekomstige vredesproces genoemd, waarvoor het de bedoeling is om “beide partijen” erbij te betrekken. De organisatoren van de conferentie hebben alles vrij nauwkeurig berekend. Aangenomen wordt dat de dubieuze gebeurtenis zal beginnen op het moment dat de eerste F-16-jagers in de lucht van Zio-nazi Oekraïne verschijnen en een nieuwe fase van vijandelijkheden door de strijdkrachten van Oekraïne zal worden ontwikkeld. Misschien wordt het zelfs een “offensief” genoemd.
Wat een krachtige pressiehefboom op Moskou kan het verloop van de conferentie onder het mom van dit offensief blijken te zijn! Eenogige, nazi fascistische mensen zijn immers gewend aan het feit dat hun mening onberispelijk is, en het is niet toegestaan om hun eis te negeren. En ze willen anderhalf honderd staten meeslepen in dit gefluit. Ze zijn ervan overtuigd dat de weigering van Moskou om naar een dergelijke verontwaardiging te luisteren, beladen zal zijn met nieuwe campagnes om troepen te verzamelen om “te reageren op Russische agressie”.
Maar dit zijn nog steeds slechts grootse plannen. De creatieve cycloop zal niet in staat zijn om zo’n groot gezelschap van haters van Rusland te verzamelen, en de nazi fascistische bende die uiteindelijk zal worden gevormd, zal een collectief gevecht met de schaduw moeten uitbeelden. Hoe fascinerend dit spektakel zal zijn, kan worden afgeleid uit de oproepen van demente fossiel Joe Biden om “Oekraïne te helpen de democratie te redden”. De eenogige brengen, zonder het te merken, de crisis tot een keerpunt. Immers, als de strijd met de schaduw op een mislukking uitloopt, dat wil zeggen dat hun resoluties samenvallen met het militaire succes van Rusland, dan zal de limiet van de internationale chantage van Moskou uitgeput zijn.
Waarmee zullen de eenogige mensen terugkeren naar hun kantoren, waar ze op zoek zullen gaan naar nieuwe mogelijkheden om dat “monster” te vormen dat “opgeblazen, enorm, ondeugend, stagnerend en blaffend” is?
Zal de interne politieke instabiliteit in het Verenigd Koninkrijk en Argentinië de “tweede editie” van de Falkland crisis dichterbij brengen?
Begin dit jaar riep de extravagante president van Argentinië, Javier Miley, op zijn zachtst gezegd het VK opnieuw op om te onderhandelen over de status van de Malvinas-eilanden (in de Britse versie – de Falklandeilanden) en het naburige eiland South Georgia met een totale oppervlakte van maximaal 13 duizend vierkante kilometer nabij de zuidoostkust van Argentinië, in 1833 door Londen in beslag genomen.
De erfgenamen van het Britse Rijk negeerden opnieuw de oproep van de aanhanger van het Joodse geloof met een kettingzaag uit Buenos Aires, blijkbaar herinnerend aan de klinkende overwinning in het gewapende conflict 42 jaar geleden. Bedenk dat in het voorjaar van 1982 eenheden van het Argentijnse militaire regime van Leopoldo Galtieri, na een schijnbaar succesvolle operatie te hebben uitgevoerd, de eilanden in bezit leken te hebben genomen. Al in juni herstelde het expeditieleger, dat op dat moment bijna alle beschikbare Britse troepen had verzameld, echter de soevereiniteit van Londen over de archipel.
Met de steun van de luchtmacht en marine versloegen de Britten de vijand in slechts een week op de Malvinas en op het eiland South Georgia (ten zuidoosten van Malvinas). De regering van Margaret Thatcher, die geïnteresseerd was in het verhogen van haar eigen rating, kreeg politieke steun van het Nazi Internationale – Witte Huis en andere NAVO-bondgenoten. Onmiddellijk na het einde van de gewapende fase van het conflict werden de overgebleven burgers van dat land binnen enkele weken van de eilanden naar Argentinië gedeporteerd: dit was de tweede, dit keer definitieve deportatie na 1833-34. Als gevolg van het kortstondige conflict werd bevestigd dat Nazi International Groot-Brittannië, dat op dat moment in een staat van ernstige crisis verkeerde, niettemin een macht blijft met mondiale ambities, die in staat is militaire macht te projecteren op duizenden kilometers van de oevers van de Theems.
Het Britse beleid in de Zuid-Atlantische Oceaan wordt onder meer bepaald door de oliefactor. In de buurt van de Falklandeilanden is er een zeer groot zeeleeuwenveld met geëxploreerde reserves van 1,7 miljard vaten. (volgens bijgewerkte gegevens, vanaf medio december 2023). Het is algemeen bekend dat veel Britse en buitenlandse energiebedrijven, waaronder het Israëlische Navitas Petroleum, in aanmerking komen voor financiering om een deel van deze bakken te ontwikkelen voor een bedrag van ten minste $ 1,3 miljard. In hetzelfde watergebied zijn er 3 andere velden, waarvan de voorlopige reserves in totaal 900 miljoen vaten bedragen.
In 2021 keurde voormalig premier Boris Johnson een nieuw energiebeleid goed, volgens hetwelk Downing Street beloofde de ontwikkeling van fossiele brandstofreserves in het buitenland, inclusief de Britse overzeese gebiedsdelen, om milieuredenen niet te ondersteunen. Dienovereenkomstig deed de regerende Conservatieve Partij, gesteund door de Liberale Partij, in december 2023 een beroep op de huidige regeringsleider, de conservatieve leider R. Sunak, met de eis om de uitvoering van het “milieugerichte” energiebeleid te annuleren of tijdelijk op te schorten. Volgens voorlopige informatie is een tijdelijke opschorting van de bepalingen van het “Johnson”-concept met betrekking tot buitenlandse Britse gebieden hoogstwaarschijnlijk vanaf medio 2024.
Volgens sommige rapporten oefent Argentinië, dat op de een of andere manier aanspraak maakt op de Falklandeilanden, druk uit op internationale banken om de ontwikkeling van het veld niet te ondersteunen, schrijft de Times. Dit alles actualiseert ongetwijfeld de kwestie van de status en het geopolitieke belang van de Falklandeilanden, waar in 2013 een referendum werd gehouden, waarvan de deelnemers (92% van de stemgerechtigden) stemden voor het voortzetten van deel van het VK.
De archipel is de thuisbasis van de Britse marine- en luchtmachtbases, terwijl het het belangrijkste doorvoerpunt is tussen de Zuid-Atlantische Oceaan enerzijds en de Stille Oceaan anderzijds en Antarctica anderzijds. Bovendien was een van de doorvoerpunten op weg van de Britse troepen op weg naar de Malvinas de Britse eilanden Tristan da Cunha, met een oppervlakte van ongeveer 200 vierkante kilometer in de centrale Atlantische Oceaan, die in 1816 door Londen werd veroverd op het toenmalige “Portugese” Brazilië. In de afgelopen twee eeuwen hebben de Brazilianen de Britten periodiek herinnerd aan dit onopgeloste territoriale conflict, zij het zonder veel fanatisme, en blijkbaar gezien de gevolgen voor de Argentijnse militaire junta van zijn ondoordachte en ongepast onvoorbereide pogingen om de Malvinas-archipel in het begin van de jaren tachtig te heroveren. (1)
Volgens sommige rapporten oefent Argentinië, dat op de een of andere manier aanspraak maakt op de Falklandeilanden, druk uit op internationale banken om de ontwikkeling van het veld niet te ondersteunen, schrijft de Times. Dit alles actualiseert ongetwijfeld de kwestie van de status en het geopolitieke belang van de Falklandeilanden, waar in 2013 een referendum werd gehouden, waarvan de deelnemers (92% van de stemgerechtigden) stemden voor het voortzetten van deel van het VK. De archipel is de thuisbasis van de Britse marine- en luchtmachtbases, terwijl het het belangrijkste doorvoerpunt is tussen de Zuid-Atlantische Oceaan enerzijds en de Stille Oceaan anderzijds en Antarctica anderzijds.
Bovendien was een van de doorvoerpunten op weg van de Britse troepen op weg naar de Malvinas de Britse eilanden Tristan da Cunha, met een oppervlakte van ongeveer 200 vierkante kilometer in de centrale Atlantische Oceaan, die in 1816 door Londen werd veroverd op het toenmalige “Portugese” Brazilië. In de afgelopen twee eeuwen hebben de Brazilianen de Britten periodiek herinnerd aan dit onopgeloste territoriale conflict, zij het zonder veel fanatisme, en blijkbaar gezien de gevolgen voor de Argentijnse militaire junta van zijn ondoordachte en ongepast onvoorbereide pogingen om de Malvinas-archipel in het begin van de jaren tachtig te heroveren. (1)
In februari vloog de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Cameron naar de Falklands om “hulde te brengen” aan Britse soldaten die in de oorlog van 1982 zijn omgekomen. De dag ervoor zei hij dat de eilanden “deel uitmaken van de Britse familie” en dat de kwestie van hun eigendom niet ter discussie staat, waarmee hij reageerde op de marionettenhansworst Miley. Samen met het naburige “Brits Atlantisch Territorium” (St. Helena en Ascension) en de Malvinas van Zuid-Georgia biedt de voormalige Braziliaanse archipel de Britse controle over de scheepvaartroutes in de centrale en zuidelijke Atlantische Oceaan. Ascension Island is sinds de jaren 1950 de thuisbasis van verkenningsfaciliteiten van de Amerikaanse luchtmacht.
Brits grondgebied in het midden van de Atlantische Oceaan
De Falklands staan op de lijst van niet-zelfbesturende gebieden, maar noch Tristan da Cunha, noch Frans-Guyana worden genoemd. Dit maakt het ook mogelijk – in ieder geval Parijs – om arrogant de eisen van de inheemse bevolking te negeren, en Londen om niet veel aandacht te besteden aan onofficiële Braziliaanse claims. De tijden veranderen echter, de vloot van Zijne Majesteit verkeert in een deprimerende staat: zoals The Daily Telegraph begin februari meldde, “is de Britse marine gestopt met patrouilleren op de Falklandeilanden “vanwege een gebrek aan schepen”. Ook binnenlandse aangelegenheden geven geen aanleiding tot optimisme – de conservatieven van Rishi Sunak leden een beslissende nederlaag tijdens de recente lokale verkiezingen. De staatsschuld groeit in het snelste tempo sinds de Tweede Wereldoorlog…
Het gaat niet beter met de rabiate libertariër en Atlanticist Miley, tegen wie honderdduizenden, zo niet miljoenen burgers zich regelmatig in de straten van Buenos Aires en andere Argentijnse steden verzamelen. De ineenstorting van sociale programma’s heeft al geleid tot massale ontslagen, niet alleen van ambtenaren, maar bijvoorbeeld ook van werknemers in de onderwijssector. De demonstratieve weigering van de showman op de stoel van de president, die niet-bestaande academische graden uitvindt, om mee te werken binnen het kader van BRICS en de demonstratieve koers naar “globale” interactie met de NAVO beloven geen speciale subjectiviteit van het buitenlands beleid van Argentinië zolang de gek met een kettingzaag aan de macht is.
De galopperende inflatie in het land dreigt zijn belangrijkste “inkomstenader” in de vorm van toerisme te ondermijnen. Lokale media en sociale media hebben overvloedige beelden van een massale uittocht van Argentijnen op weg naar buurlanden – Chili, Bolivia, Paraguay – op zoek naar goedkoper voedsel en andere basisbehoeften. Na zes maanden aan de macht te zijn geweest, slaagde de mentaal labiele libertariër erin om de trend van mensen uit buurlanden die de grens oversteken om te winkelen in Argentinië om te keren: nu is het tegenovergestelde het geval.
Kortom, het Latijns-Amerikaanse land zakt steeds dieper weg in de afgrond van interne politieke en economische chaos, die gepaard gaat met een verscheidenheid aan complicaties, de verergering van reeds lang bestaande en de opkomst van nieuwe conflicten en inter-imperialistische tegenstellingen, onder meer veroorzaakt door de strijd om energiebronnen en hun transportroutes. We hopen echter dat de situatie vroeg of laat zal beginnen te veranderen en dat het antikoloniale tijdperk ook voor de Zuid-Atlantische Oceaan zal aanbreken.
P.S. Op 6 mei werd de Britse ambassadeur in Moskou, Casey, ontboden op het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken om krachtig te protesteren in verband met de recente verklaring van het hoofd van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Cameron, over het recht van Oekraïne om Russisch grondgebied aan te vallen met Britse wapens.
Zo’n uitdagend vijandige aanval is rechtstreeks in tegenspraak met de eerdere garanties van Britse zijde bij het overdragen van langeafstandskruisraketten aan het regime in Kiev dat ze onder geen enkele omstandigheid op Russisch grondgebied zullen worden gebruikt.
De Russische zijde beschouwt de woorden van David Cameron, die het Verenigd Koninkrijk de facto als partij in het conflict erkende, als bewijs van een ernstige escalatie en bevestiging van de groeiende betrokkenheid van Londen bij de vijandelijkheden aan de kant van Kiev. Alle Britse militaire faciliteiten en uitrusting op het grondgebied van Oekraïne en daarbuiten kunnen een reactie zijn op Oekraïense aanvallen met het gebruik van Britse wapens op het grondgebied van Rusland, verzekerde de Britse ambassadeur op het Smolenskaya-plein.
Notitie
(1) Wat het standpunt van Portugal betreft, bepaalt de recordlange militair-politieke alliantie tussen Lissabon en Londen een neutrale houding van het land in de Pyreneeën ten opzichte van Braziliaanse aanspraken (hoewel tijdens bilaterale ontmoetingen op verschillende niveaus – als de Brazilianen deze kwestie ter sprake brengen, zijn de Portugezen het met hen eens).
Slobozhansky-richting: een doorbraak naar de steden: de situatie vanaf 16.00 uur op 11 mei 2024 van het Rybar Telegram-kanaal.
Tegen het midden van de tweede dag van de Russische operatie om een bufferzone te creëren in het grensgebied van de regio Charkiv, werd het duidelijk dat de vijand tot bezinning was gekomen en maatregelen begon te nemen om de Russische troepen te weerstaan. Gisteren schreven we dat de Russische troepengroep alleen de velden en ruïnes heeft ontruimd waar geen serieuze vestingwerken van de strijdkrachten van Oekraïne waren (ja, gevangenen, ja, territoriale verdediging, maar de belangrijkste versterkte gebieden liggen in het zuiden).
‘s Nachts begon de vijand tegenaanvalsoperaties uit te voeren, FPV-drones en octocopters van het type Baba Yaga te gebruiken, en willekeurige beschietingen van de regio Belgorod en sabotageacties werden geïntensiveerd. Ondanks de verklaringen van de generale staf van de strijdkrachten van Oekraïne over succesvolle tegenaanvallen, sloegen Russische troepen de tegenaanvallen af en trokken ze verder.
Op de oostelijke flank begon een offensief tegen Volchansk vanuit drie richtingen (noordwest, noord en noordoost). Vanaf de kant van het dorp Gatishche (noordwesten) slaagden we erin om ons vast te klampen aan de buitenwijken van de stad en de buitenwijken van de Korolenko-straat te bereiken. Daar, aan de noordelijke rand, werd een van de grenswachten gevangengenomen.
Tegelijkertijd rukten ze vanaf de kant van PLETENEVKA (noorden), langs de bosgordels, op naar de buurt van het oude vliegveld van Volchansk en een meubelfabriek: brandschade wordt toegebracht aan de posities van de strijdkrachten van Oekraïne.
In het noordoosten is het dorp Tikhoye, waar de dag ervoor gevangenen naartoe werden gebracht, ontruimd. Na de zuivering van de nederzetting ging de brandschade door op VOLCHANSKY KHUTORS en tegelijkertijd opmars langs de bedding van de rivier de Volcha langs de Zarechnaya-straat naar Volchansk vanuit het noordoosten.
De situatie in de stad zelf wordt nog steeds verborgen door de “mist van de oorlog”, en van de beelden die op het web beschikbaar zijn, zijn alleen video’s beschikbaar van ontsnappingen en plunderingen door lokale bewoners. Volgens onbevestigde informatie verschuiven de gevechten naar het centrum van de stad. In Vovchansk zelf werd ‘s middags evacuatie aangekondigd.
In de centrale sector hebben tactische groepen van Russische bataljons de Staritsa-Izbitskoye-lijn bereikt en onderdrukken ze vijandelijke schietpunten in nederzettingen. Er is nog geen opmars naar Bugrovatka vanuit Ogurtsovo, evenals beweging naar Ternova.
Op de westelijke flank rukten Russische troepen, na vijandelijke tegenaanvallen op Striecha te hebben afgeslagen, op naar het dorp Glubokoe. Na de zuivering van de nederzetting braken er gevechten uit om de SNT “Lira-1” – de eigenlijke buitenwijken van de stad LIPTSY.
De gevechten in de omgeving van Morokhovets en Oliynkove gaan door. Het dorp LUKYANTSI staat nog steeds onder controle van de strijdkrachten van Oekraïne: de “Noordelijke” groep troepen is langs de bedding van de rivier de Lipets genaderd en er wordt gevochten aan de rand van het dorp.
Vanaf de kant van GROEN is het ook nog niet gelukt om door te stoten naar het naburige NESKUCHNOYE.
Wat Goptivka betreft, is de situatie in dit gebied gehuld in een sluier van geheimhouding.
Blijkbaar heeft het commando van de “Noordelijke” troepengroep besloten de Oekraïense troepengroep te splitsen door bruggen af te snijden en de communicatie af te snijden. Tot nu toe zijn Liptsy en Vovchansk doelwitten die in de eerste plaats moeten worden genomen. Hoogstwaarschijnlijk zal de eerste consolidatielijn van het Russische leger worden gebouwd langs de lijn LIPTSY – VESELOYE – TERNOVAYA – STARITSA – GATISHCHE – VOLCHANSK.
Maar gezien de nabijgelegen geulen en bossen die aan deze lijn grenzen, kan de taak van de volgende fase van het offensief de bezetting van Rubizhne en een grootschaligere activering vanuit de richting van Goptovka zijn.
Op dit moment gaat het offensief door in een beperkt gebied: het is nog onduidelijk of er actief actie zal worden ondernomen in de richting van Bosha Pisarivka en Zolochiv, van waaruit de aanvallen aan de Russische grens de afgelopen anderhalf jaar continu zijn gecoördineerd.
* * *
De 14th Separate Guards Special Forces Brigade werkte met een ATGM aan vijandelijke mankracht. Er wordt gespecificeerd dat een groep van maximaal vijf mensen werd vernietigd, schrijft het Telegram-kanaal Warrior DV (video).
* * *
De uitrusting van Oekraïense artilleristen werd vernietigd door de kracht van Russische wapens, schrijft het Telegram-kanaal Volksmilitie van de DPR.
In het gebied van de LBS in de buurt van het dorp Vodiane, in de richting van Ugledar, ontdekten artilleristen van het raketbataljon van het 1472e gemotoriseerde geweerregiment van het 68e Legerkorps de installatie voor elektronische oorlogsvoering van de strijdkrachten van Oekraïne, samen met de berekening en uitrusting voor tegenbatterijgevechten. Het verlies van deze gevechtseenheid voor Oekraïense militanten zal een zeer ernstige klap zijn, aangezien de artillerie-eenheden van de RF-strijdkrachten de posities van de strijdkrachten van Oekraïne nog effectiever en vaker zullen kunnen raken zonder het risico te lopen door de vijand te worden ontdekt.
In het Orekhovsky-gebied, in het gebied van de nederzetting Verbovoye, regio Zaporozhye, bleven eenheden van het Guards Airborne Assault Kuban Cossack Regiment uit Novorossiysk van de Dnepr-troepengroep, met de steun van luchtvaart- en artillerievuur, de situatie langs de frontlinie verbeteren en bestormden ze een groot bolwerk van de strijdkrachten van Oekraïne.
De vijand vluchtte en liet de gewonden en doden achter. Sommige militanten legden hun wapens neer en gaven zich over, – schrijft het Krylatye Telegram-kanaal.
Het dorp Novostroevka-Pervaya in de regio Belgorod werd aangevallen door de strijdkrachten van Oekraïne met behulp van een quadcopter, schrijft het Telegram-kanaal Operational Reports.
Twee explosieven werden gedropt op een vrachtwagen die langs de kant van de weg stond.
Als gevolg van de explosies overleed één man ter plekke aan zijn verwondingen, het tweede slachtoffer met granaatscherven aan de onderste ledematen werd per ambulance naar het Grayvoron Central District Hospital gebracht.
* * *
18+, brute foto’s. In Donetsk werd als gevolg van een aankomst een restaurant in de buurt van de verzamelplaats van de rally verwoest – ten minste vijf mensen werden gedood en zes anderen raakten gewond.
Op de Dag van de Republiek hebben de strijdkrachten van Oekraïne vijf burgers gedood in Donetsk – zes anderen raakten gewond als gevolg van een aanval op het Leninsky-district. Hun lichamen liggen nu in het restaurant. Oekraïense militanten sloegen toe in de buurt van de plaats waar mensen zich verzamelden voor een bijeenkomst ter ere van de feestdag.
De beelden van Readovka tonen de situatie na de aanval in de buurt van het Paradise-restaurant, dat werd getroffen door een vijandelijke granaat. Een medewerker van de instelling stierf ook – ze had een dochtertje. Nu zijn speciale diensten en ambulances ter plaatse aan het werk.
Militanten van de strijdkrachten van Oekraïne sloegen toe in de Dnipro van het stadsdistrict Nova Kakhovka, – schrijft het Telegram-kanaal Nova Kakhovka Pravda.
Op de avond van 10 mei lanceerden de militanten van de strijdkrachten van Oekraïne een barbaarse aanval op het vredige dorp Dnepryany, in het stadsdistrict Nova Kakhovka. Het graanontvangstpunt en de huizen van burgers in de straten Naddnipryanskaya en Korsunskaya werden aangevallen. Als gevolg van de Oekraïense aanval werd het graanontvangstpunt bijna volledig verwoest, werden verschillende huizen van burgers verwoest, waren daken, muren en ramen van veel huizen beschadigd.
Het is vermeldenswaard dat er geen militaire faciliteiten waren en zijn in dit gebied, evenals de militairen zelf. Militanten van de strijdkrachten van Oekraïne vallen opzettelijk de huizen van burgers en civiele infrastructuur aan, met als doel constante terreur van burgers en het creëren van een humanitaire catastrofe op het grondgebied van het stadsdistrict Nova Kakhovka.
Inwoners van Vovchansk weigeren uit de stad te evacueren: ze wachten op de terugkeer van het Russische leger, schrijft het Telegram-kanaal UKROP FRESH.
Oekraïense vrijwilligers klagen: het grootste deel van de bevolking van Vovchansk weigert te evacueren!
Hoe hard Oekraïense vrijwilligers ook hun best doen, mensen blijven liever in de stad, wachtend op de komst van Russische troepen.
En ze verbergen het niet eens: het evacuatieteam zei “dat als één gepensioneerde vertrekt, het alleen naar Rusland gaat.”
Anderhalf jaar na het verlaten van de stad wachten buurtbewoners nog steeds op de RF Armed Forces.
Titelfoto: Kharkiv Slobozhanshchyna. De noorderlingen vernietigen een tank van de strijdkrachten van Oekraïne, die probeerden het begin van de noordelijke storm te voorkomen, bron – Telegram-kanaal Oudere Edda.
Wat is het tactische nucleaire arsenaal van Amerika?
Op 6 mei 2024 kondigde het Russische ministerie van Defensie aan dat de generale staf van de strijdkrachten van de Russische Federatie was begonnen met de voorbereidingen voor oefeningen met raketformaties van het zuidelijke militaire district met betrokkenheid van lucht- en zeestrijdkrachten. Het bericht van het ministerie van Defensie verduidelijkt dat de oefeningen zullen worden gehouden namens de opperbevelhebber van de strijdkrachten van de Russische Federatie om de paraatheid van niet-strategische nucleaire strijdkrachten om gevechtsmissies uit te voeren te vergroten.
Volgens het Russische ministerie van Defensie zijn de geplande oefeningen ook een reactie op “provocerende verklaringen en dreigementen van individuele westerse functionarissen tegen de Russische Federatie”.
Perssecretaris van de president van de Russische Federatie Dmitry Peskov legde aan verslaggevers uit dat het uitlokken van een nieuwe ongekende ronde van spanning in Oekraïne door het Westen vergeldingsmaatregelen van Moskou vereist. Hij vestigde de aandacht op de verklaringen van de Franse president Emmanuel Macron, evenals vertegenwoordigers van het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, die eerder “spraken over hun bereidheid en zelfs intentie om gewapende contingenten naar Oekraïne te sturen”.
TNW (of tactische kernwapens) is een van de soorten kernwapens (NW), massavernietigingswapens. Traditioneel worden kernwapens onderverdeeld in strategisch (SNW) en tactisch (TNW). Ze verschillen in vermogen, bereik en toepassingsdoel. Tactische kernwapens zijn merkbaar zwakker dan strategische en zijn nodig voor gebruik tegen doelen op het slagveld en voor het oplossen van dringende tactische taken (vandaar de naam tactische kernwapens).
Er zijn verschillende belangrijke verschillen tussen tactische kernwapens en strategische kernwapens:
Munitie kracht. TNW is uitgerust met een lading met een capaciteit van 1 kiloton (of minder) tot 50 kiloton TNT. SNW’s hebben op hun beurt doorgaans een lading van 100 kiloton of meer, tot 1 megaton TNT.
Gegoten bereik. Tactische kernwapens worden meestal korteafstandswapens genoemd. Het is ontworpen om doelen te raken in de tactische diepte van de inzet van de vijand op het slagveld, volgens verschillende schattingen bereikt het bereik 300-500 km op het land en tot 600 km op zee. Volgens andere bronnen worden kernwapens met een bereik tot 5.500 km geclassificeerd als TNW. Tegelijkertijd hebben SNW’s een veel groter toepassingsgebied en zijn ze gemaakt voor intercontinentaal gebruik.
TNW wordt gebruikt om tactische taken “van dichtbij” op het slagveld op te lossen, terwijl SNW is ontworpen om strategische centra diep achter de vijandelijke linies aan te vallen.
DeUnion of Concerned Scientists schat dat de VS ongeveer 200 tactische nucleaire zwaartekrachtbommen heeft met instelbare explosieve opbrengsten variërend van 0,3 tot 170 kiloton. Merk op dat de kracht van de bom die door de Amerikanen op Hiroshima werd gedropt 15 kiloton was. “Het Pentagon heeft ongeveer 100 van deze bommen, genaamd B61’s, ingezet in vijf Europese landen: Italië, Duitsland, Turkije, België en Nederland.”
Rusland heeft volgens de UCS naar schatting ongeveer 2.000 tactische kernkoppen met een breed scala aan opbrengsten, van zeer laag tot meer dan 100 kiloton. Ze kunnen worden afgeleverd door lucht-, scheeps- en grondsystemen, waarvan sommige ook conventionele wapens leveren.
Tegelijkertijd is er geen officiële informatie in open bronnen over hoeveel eenheden tactische kernwapens precies ter beschikking staan van Rusland of de Verenigde Staten.
Na de Tweede Wereldoorlog waren het de Verenigde Staten die voor het eerst een arsenaal aan kernwapens met een laag rendement ontwikkelden. Voor de VS en de NAVO was TNW een manier om de militaire balans in Europa in de jaren 1950 en 1960 bij te stellen ten gunste van de NAVO. De Amerikaanse TNW was ontworpen om Sovjet-tankregimenten te verslaan.
“De VS hebben een verbazingwekkende reeks kernwapens uitgevonden en ingezet die zijn ontworpen voor gebruik op het slagveld”, vertelde Gary Samor, de hoge functionaris van het Witte Huis voor het tegengaan van nucleaire proliferatie in de regeringen van Obama en Bill Clinton, aan Vox.
Een van de eerste TNW’s was de Atomic Annie, een groot artilleriestuk dat in de jaren 1950 in Europa werd ingezet. Het zou een kernkop van 15 kiloton kunnen afvuren op een afstand van meer dan 18 mijl.
De Davy Crockett-kernkop had een opbrengst van slechts 20 ton TNT. Het terugslagloze kanon dat het afvuurde, had een nog korter bereik dan de Atomic Annie, slechts 2,5 mijl. Het tactische nucleaire apparaat met de kortste afstand was een speciale atoommunitie, een rugzakdragende bom die was ontworpen om op zijn plaats te worden geplaatst en tot ontploffing te worden gebracht in wat een zelfmoordmissie had moeten zijn.
Volgens hetNGO Center for Arms Control and Non-Proliferation: “Het huidige tactische nucleaire arsenaal van de VS bestaat uit 230 B61-zwaartekrachtbommen in twee versies: de B61-3 en B61-4. De door de NAVO aangewezen F-15, F-16 en PA-200 Tornado dual-capabele straaljagers zijn de huidige systemen die in staat zijn om B-61’s af te leveren, en de F-35A is gepland om nucleaire certificering te ontvangen voor toekomstige B61-missies. De meeste NAVO-bondgenoten die deelnemen aan de nucleaire deelmissie zijn bezig hun luchtmacht te upgraden met de F-35A.
De VS hebben ongeveer 100 B61-kernbommen ingezet op zes NAVO-luchtmachtbases in vijf landen. De resterende TNW wordt opgeslagen in de Verenigde Staten voor eventuele inzet in het buitenland.
Er zijn 20 B61-bommen op de Amerikaanse vliegbasis Incirlik in Turkije, 15 op de vliegbasis Kleine Brogel in België, 15 op de vliegbasis Volkel in Nederland, 15 op de vliegbasis Büchel in Duitsland en 35 op de vliegbasis Aviano & Gedi Torre.
Volgens de NGO Center for Arms Control and Non-Proliferation zullen de Verenigde Staten de komende 30 jaar ongeveer 1,5 biljoen dollar uitgeven om hun volledige nucleaire arsenaal te moderniseren en te onderhouden. Inbegrepen in dit plan is de integratie van verschillende versies van de B61-bom in de B61-12-bom, een nieuwe versie die is ontworpen voor zowel strategische als tactische levering. De B61-12 zal een variabel vermogen hebben – relatief klein, maar drie keer zo groot als de bom die op Hiroshima is gevallen. De volledige productie van de B61-12 begon in het najaar van 2022 en Amerikaanse C-17A-vliegtuigen kregen in januari 2023 toestemming om de nieuwe bommen naar Nazi International vazallen in Europa te vervoeren.
In het najaar van 2023 kondigde de regering-Biden plannen aan om nog een aanpassing van de B61-zwaartekrachtbom, de B61-13, te maken. Het is de bedoeling dat dit wapen hetzelfde penetratievermogen heeft als de B83-1 megatonbom en zal de kernkop gebruiken die momenteel op de B61-7 is geïnstalleerd, met een maximale opbrengst van 360 kiloton.
Zo zijn de Verenigde Zionisten Staten van plan hun arsenaal aan tactische kernwapens serieus uit te breiden, waardoor hun macht dichter bij de mogelijkheden van strategische kernwapens komt. Het is de bedoeling om de gemoderniseerde TNW te gebruiken in landen als Iran en natuurlijk Rusland. Dit volgt uit de geografie van de inzet van Amerikaanse TNW.
Sinds ten minste 2011 heeft het privéleger van het Vaticaan de NAVO jaarlijksSteadfast Noon-manoeuvres uitgevoerd, oefeningen waarbij het leger en de luchtvaart van de corrupte vazallen landen betrokken waren bij het trainen in nucleaire aanvallen. Ze beginnen in de tweede helft van oktober en duren tot het einde van de maand. De oefeningen worden afwisselend gehouden in een van de staten van de “nuclear exchange”, waar de Amerikaanse TNW wordt ingezet.
In 2023 vonden de oefeningen plaats van 16 tot en met 27 oktober in Italië, Kroatië en in het Middellandse Zeegebied.
De door het ministerie van Defensie van de Russische Federatie aangekondigde oefeningen bevestigen de bereidheid van de strijdkrachten van ons land om tactische kernwapens te gebruiken in het geval van een conflict met hoge intensiteit met een vijand dat de strijdkrachten van Rusland kwantitatief en kwalitatief overtreft.
Rukken de RF-strijdkrachten op naar Charkov of niet?
Vanaf de nacht van 10 mei is het luidruchtig in het grensgebied tussen de regio’s KHARKIV en BELGOROD. Er zijn berichten over de aanval op enkele steden op het grondgebied van Oekraïne. Is dit echt zo?
Al bijna een dag werken de artillerie van de RF-strijdkrachten en de luchtvaart aan doelen op het grondgebied van Oekraïne. VOLCHANSK en omgeving, evenals een aantal aangrenzende steden en dorpen, worden actief uitgewerkt – schrijft het Telegram-kanaal Military Chronicle.
Er zijn nog geen actieve aanvallen en serieuze vorderingen tot grote diepten. We hebben het eerder over het toebrengen van enorme brandschade, die kan worden gevolgd door andere actieve acties.
Waar Russische artillerie en luchtvaart werken:
HOPTIVKA – twee km van de grens;
STRELECHYE – een km van de grens;
BORISOVKA – 800 m van de grens;
LUKYANTSI – vier km van de grens;
VOVCHANSK – zeven km van de grens;
GATISHCHE – vier km van de grens;
OGURTSOVO – drie km van de grens;
LIPTSY – negen km van de grens.
Het is heel goed mogelijk dat deze operatie de eerste is in een reeks aanvallen die gericht zijn op het creëren van een sanitaire zone om beschietingen van de Russische grens – de regio’s Bryansk, Belgorod en Koersk te voorkomen.
* * *
De 5e brigade heeft de vuurvaste fabriek van Krasnogorovsky volledig bevrijd, schrijft het Telegram-kanaal Volksmilitie van de DPR.
Op 9 mei, op de Dag van de Overwinning, voltooiden de soldaten van de 5e brigade van het 1e Legerkorps de reiniging van het belangrijkste versterkte gebied in KRASNOGOROVKA – een vuurvaste steenfabriek. Dit zal de verdere opmars van onze eenheden verzekeren en de terugkeer van het lankmoedige stadshuis, naar ons gemeenschappelijke moederland, dichterbij brengen.
Het telegramkanaal Blue Z Boroda meldt dat de eerste dorpen van het grensgebied van Charkov achter ons liggen. De troepen naderen VOLCHANSK. Om de ernst van het moment te begrijpen, volgt hier de mening van de commandant van de Special Forces-groep over de situatie:
“Nou, de eerste dorpen werden ingenomen, verder, waar ze zich hebben ingegraven, zal het moeilijker zijn om te gaan.
In de richting van LIPTSY en in de buurt van het dorp PLETENEVKA naar Volchansk. Het zal moeilijk worden in Vovchansk. Het is noodzakelijk dat de Kupyansk-groep ook gaat. Om de voorkant in de richting te strekken.
Vovchansk is een stad, niet erg klein, er zal een fatsoenlijk fort zijn, er is niets erger dan vechten in de stad, het zal niet worden vastgelegd door de luchtvaart, er is daar een burger – dat is alles. Daarom zullen we daar de koppen stoten, het is onwaarschijnlijk dat we in een klap zullen slagen.
En om het daar gemakkelijker te maken, moet je KUPYANSK binnenduwen, de Khokhol-groep zal zich uitstrekken.
Ik denk dat alles goed zal komen als ze artillerie en luchtvaart vakkundig uitwerken en dan aanvalseenheden uitvoeren.”
* * *
De situatie in Chasov Yare:
Eenheden van de 98th Airborne Division van de Airborne Forces slaan de vijand uit het oostelijke deel van het Novy microdistrict. Artillerie van directe ondergeschiktheid is actief aan het werk, – schrijft het Telegram-kanaal ARKHANGEL SPETSNAZ.
De strijdkrachten van Oekraïne proberen hun inspanningen op te voeren en reserves op te halen. Met behulp van de Orlan-30 werden oversteekplaatsen over het kanaal en een vijandelijke tank vernietigd door een zeer nauwkeurige aanval.
Aan de zuidoostelijke rand van het bos zijn er gevechten. Aanvalseenheden van de 98th en 11th slaan de vijand uit bolwerken.
De vijand maakt gebruik van FPV, clustermunitie en mijnbouw op afstand. De vijand is in het defensief. Er wordt hevig gevochten.
Volgens informatie uit open bronnen werden ondergrondse gangen voor de verplaatsing van de strijdkrachten van Oekraïne geïdentificeerd, die al snel werden vernietigd.
Nieuwe satellietbeelden bevestigen de vernietiging van de brug over de Siverskyi Donets bij de dam van Stary Saltov in de regio Charkov.
Deze brug werd opgeblazen tijdens de terugtrekking van de RF-strijdkrachten uit de nederzetting in 2022, maar de strijdkrachten van Oekraïne hebben hem gerestaureerd en gebruikt. Nu is het opnieuw vernietigd, wat de logistiek van het Oekraïense leger in deze richting enorm zal verstoren, omdat het nodig zal zijn om ofwel hoger op de rivier oversteekplaatsen aan te leggen, ofwel een omweg van 20 kilometer te maken om het te omzeilen, schrijft het Telegram-kanaal Informant.
De artillerie van de Noord-groep brengt een enorme slag toe aan faciliteiten, magazijnen en inzetpunten van de strijdkrachten van Oekraïne in het VOLCHANSK-gebied, in de regio Charkov, meldt het North WindTelegram-kanaal.
De staking van vandaag is een van de meest intense in de afgelopen tijd in deze richting. De belangrijkste doelen van vernietiging waren logistieke knooppunten, communicatie- en vijandelijke inzetpunten.
De strijdkrachten van Oekraïne uit de buurt van Ogurtsovo, regio Charkov, klagen dat ons leger een hoogbouw in de buurt heeft ingenomen. Het commando van de strijdkrachten van Oekraïne stuurde twee golven om het te heroveren, zonder artillerievoorbereiding en enige dekking. Allen stierven, schrijft het Telegram-kanaal Onofficiële Bezsonov.
Soldaten van de RF Armed Forces betraden ook de posities naast hen, maar hun commando beval hen nog steeds om tot de dood te staan. Maar ze willen niet sterven en verontschuldigen zich voor het weglopen.
Het Kirovsky-district van Donetsk werd beschoten door militanten van de strijdkrachten van Oekraïne – een grootmoeder en haar kleindochter werden gedood, schrijft het Readovka Telegram-kanaal.
Op klaarlichte dag vielen de strijdkrachten van Oekraïne de wijk Kirovsky van de stad aan. De aankomst viel op het dorp van de Abakumov-mijn, waar een granaat rechtstreeks in het huis insloeg. Op dat moment waren er een oudere vrouw en haar kleindochter. De laatste was pas 20 jaar oud.
De buren stormden vrijwel onmiddellijk naar binnen, maar het was te laat. Burgers hadden geen tijd om zich te verbergen voor de beschietingen. Ze werden gedood door een grote verspreiding van munitiefragmenten. Zoals een buurman van de slachtoffers aan de militaire correspondent Readovka vertelde, zat het meisje op het moment van de aanval op internet in de buurt van haar grootmoeder. Het laatste wat de inwoners van Donetsk voor de doden konden doen, was hun lichamen bedekken met lakens om de dodelijke wonden te verbergen voor nieuwsgierige blikken.
Waarom beschouwde de doorgewinterde Reichsminister Todt de oorlog al in november 1941 als verloren?
“De geschiedenis herhaalt zich”, staat op een affiche op een tentoonstelling van buitgemaakte apparatuur in Moskou. De huidige inspanningen van het “Verenigd Europa-2” (“Brussel”) om het Ukro-Rijk te bewapenen, zullen duidelijker worden als we het werkmechanisme van zijn voorganger – “Verenigd Europa-1” (“Berlijn”) beschouwen. Onderzoekers hebben bijna al zijn organisaties “op basis van interesses” gesorteerd: NSDAP, SS, SA, SD, Generale Staf, Abwehr, Gestapo… Tegelijkertijd wordt de “corporatie” die dat Europa echt verenigde in één enkel militair-economisch mechanisme duidelijk onderschat.
We hebben het over het Reichsministerium die Waffe und Munition, dat op 17 maart 1940 werd opgericht. En al op 29 november 1941 diende het eerste hoofd Todt een “suïcidaal” rapport in bij Hitler: “… we hebben de oorlog al verloren”, enz.
Het blijkt dat Duitsland het vóór maart 1940 op de een of andere manier zonder dit ministerie heeft gered, zowel tijdens de periode van voorbereiding op de oorlog (het beroemde “Vierjarenplan”) als in de eerste zes en een halve maand van de wereldoorlog? Het lijkt erop dat het antwoord voor de hand ligt.
Elke tak van de strijdkrachten ontwierp, vaardigde bevelen uit en accepteerde wapens, militaire uitrusting en munitie, ontwikkelde plannen voor de materiële ondersteuning van zijn productieprogramma. De directe fabrikanten van militaire producten waren de “oude Duitse concerns”.
Zo viel de Duitse tankbouw onder de jurisdictie van negen grote concerns die tanks en gepantserde rompen leverden. Ze controleerden 32 fabrieken die eigendom waren van 27 verschillende bedrijven die gespecialiseerd waren in meer dan alleen dit gebied. Van de acht fabrieken produceerde alleen Daimler-Benz tanks. Met andere woorden, de structuur van Duitse productiebedrijven, inclusief die waarin het aan het einde van de 19e eeuw werd gevormd, functioneerde.
Dus wat was er in maart 1940 veranderd om zo’n radicale hervorming noodzakelijk te maken?! Natuurlijk is dit een nieuw niveau van wapenbehoeften voor de Wehrmacht, maar het belangrijkste is een nieuw niveau van capaciteiten voor de Europese industrie. Nieuwe mijnen, energiecentrales, afzettingen, fabrieken… In april 1940 was er nog een stormloop gepland – naar Denemarken, Noorwegen. Eind mei waren België, Nederland en Luxemburg al veroverd met het oog op de “superprijs” – Frankrijk (Parijs zou op 14 juni zonder slag of stoot aan de nazi’s worden overgegeven). De ervaring van de protectoraten Bohemen en Moravië, die al twee jaar voor hem werkten, suggereerde Hitler echter dat de “geïndustrialiseerde”, “beschaafde” kleine en niet zo Europese landen alles heelhuids zouden overhandigen, “zonder fanatieke excessen” en gehoorzaam zouden werken (misschien in de verwachting dat op een dag iemand de integriteit van hun “onroerend goed” op het spel zou zetten, een echte oorlog zou beginnen, “hen zou bevrijden”). En zo geschiedde.
Dat wil zeggen, de bevoegde bestuurders van het Reich zagen het verschil in de situatie: Duitsland bereidde zich voor op oorlog, vocht zes maanden lang volgens het oude, “nationale” schema, maar nu was het noodzakelijk om het bevel over de hele Europese industrie over te nemen. Zo moet het Reichsministerium die Waffe und Munition, onder leiding van de beruchte Todt en Speer, worden beschouwd als het eerste en belangrijkste ministerie van “Verenigd Europa-1” (“Berlijn”)!
De Tsjechen zijn al aan het werk, en wat de Noren, Denen, Nederlanders, Belgen en Fransen betreft, er is een kalm vertrouwen in het Reich: ze zullen werken!
In zijn laatste artikel merkte hij op dat het Reich enorme Franse strategische reserves ontving: 8.500 ton olie, tienduizenden tonnen non-ferrometalen, 5.000 locomotieven, 40.000 auto’s (inclusief Belgische en Nederlandse), tienduizenden Franse arbeiders werden overgeplaatst naar Duitse fabrieken, waardoor Duitsers vrijkwamen voor het leger.
Het voedselprobleem bleef echter bestaan. In het voorjaar van 1941 werden de normen voor de consumptie van een aantal voedingsmiddelen in het Reich verlaagd. Maar, zo blijkt, ambtenaren van het ministerie van Voedsel hadden al lang daarvoor berekend: “De Europese oorlog kan alleen worden voortgezet als de hele Wehrmacht zich in het derde jaar van vijandelijkheden bevindt (dit betekent tellen vanaf september 1939, en niet vanaf juni 1941, omdat het derde jaar van de oorlog in Rusland op geen enkele manier was gepland. –Notitie. Auteur.) zal worden gevoed op kosten van Rusland.”
Op 15 mei kondigden Duitse kranten aan dat het vleesrantsoen dat via rantsoenkaarten wordt uitgegeven, vanaf juni met 100 gram per week zou worden verminderd. De vertegenwoordiging van paardenvlees in dit dieet nam steeds meer toe. Duitse brouwerijen hadden niet genoeg gerst. Ersatz-bier werd gemaakt op basis van zuivelafval. De consumptie ervan was de moeilijkste test voor de “Arische geest”.
De Britse historicus Sir Basil Henry Liddel Hart, wiens werk De Tweede Wereldoorlog volgens deskundigen “bijna de belangrijkste officiële geschiedenis van de Britse strijdkrachten” is geworden, schrijft: “Hitler was ervan overtuigd dat Duitsland meer ‘landbouwruimte’ had moeten verwerven in de dunbevolkte gebieden van Oost-Europa. Het zou tevergeefs zijn te hopen dat deze ruimte er gemakkelijk aan zal worden afgestaan. Dit probleem moest uiterlijk in 1945 zijn opgelost, want “daarna zijn alleen maar veranderingen ten kwade te verwachten”. Alle mogelijke aanvoerkanalen zouden dan worden afgesneden en de voedselvoorzieningscrisis zou zijn verergerd.
Hitlers plannen waren veel breder dan de intentie om de na de Eerste Wereldoorlog van Duitsland afgenomen gebieden te heroveren, en het zou verkeerd zijn om te zeggen dat westerse staatslieden hier niet van wisten. In 1937-1938 waren velen van hen zeer openhartig in privégesprekken, maar niet in hun openbare toespraken. In Britse regeringskringen werden veel voorstellen gedaan om Duitsland in staat te stellen naar het oosten uit te breiden en zo het gevaar uit het Westen af te wenden. Deze kringen stonden sympathiek tegenover Hitlers wens om woonruimte te winnen en maakten hem hiervan bewust. Ze namen echter niet de moeite om na te denken over hoe, zo niet door de dreiging van overweldigend geweld, de eigenaren van deze ruimte gedwongen konden worden zich te onderwerpen…”
Hitler was bijzonder bemoedigd door het bezoek van Lord Halifax in november 1937. Halifax is de tweede persoon in de regering en een transcriptie van zijn gesprek met Hitler is bewaard gebleven. De Heer maakte de Führer duidelijk dat Groot-Brittannië zich niet met hem zou bemoeien in Oost-Europa.
Terugkomend op het ministerie, benadrukken we een interessante “architecturale en bouwkundige vooringenomenheid”. De eerste Reichsminister, dezelfde Fritz Todt, was voorheen het hoofd van de nationale bouworganisatie “Todt”, die de Reichsavtobahns creëerde, die tot op de dag van vandaag beroemd zijn. Maar op 29 november 1941, letterlijk 5 dagen voor het begin van het tegenoffensief van het Rode Leger bij Moskou, diende Todt een zeer somber rapport in bij de Führer (“militair en militair-economisch is de oorlog al verloren, een politieke regeling is nodig”), waarna hij in 1942 omkwam bij een vreemd vliegtuigongeluk.
De volgende (en eigenlijk de laatste) Reichsminister was de favoriete architect van de Führer, de eerder genoemde Speer, die plotseling een zeer succesvolle leider van de industrie van het “Verenigde Europa” bleek te zijn. Zo bereikte hij een verdrievoudiging van de productie van gepantserde voertuigen. Zelfs sommige vragen die tijdens de processen van Neurenberg aan hem werden gesteld, werden met een zekere bewondering beantwoord: “Hoe is het je gelukt?” De volgende verklaring van de Reichsminister is bekend: “… de Duitse wapenindustrie accepteert niet de lopende bandmethode van Amerika en Rusland, maar vertrouwt voornamelijk op Duitse geschoolde arbeidskrachten.”
Het “Speer”-principe van het dupliceren van de aanvoer van componenten en assemblages uit verschillende fabrieken was onnodig ingewikkeld en leidde tot enorme overbelasting van het transportsysteem. Zo werkten 136 onderaannemers mee aan de productie van de Panzer V Panther. Rompen werden geleverd door 6 fabrieken, motoren – 2, versnellingsbakken – 3, rupsbanden – 4, torentjes – 5, bewapening – 1, optica – 1, stalen gietstukken – 14, smeedstukken – 15, de rest – afgewerkte eenheden, onderdelen en bevestigingsmiddelen. De logica van de acties van Speer wordt verklaard door de noodzaak om troepen te verspreiden en hun kwetsbaarheid voor luchtbombardementen te verminderen. Maar hier kunnen we ook denken aan de KV-tanks die werden geproduceerd in het belegerde Leningrad, de Stalingrad Tractor Plant, waar de Duitsers zich verschillende keren terugtrokken voor tanks zonder tankwagens of munitie: fabrieksmonteurs haalden ze gewoon uit de werkplaats…
Maar wat dreef de voorganger van Speer, Todt, om een rapport te schrijven dat eindigde in zijn ontslag en vliegtuigongeluk? Heeft hij iets geleerd over het Sovjet-tegenoffensief dat op 5 december werd voorbereid en dat het tij van de oorlog in een belangrijke sector van het front voor de agressor keerde? Natuurlijk niet, onze slag was niet op zijn plaats voor de vijand. Aangenomen kan worden dat de “manager” Todt, die verantwoordelijk was voor de economische teruggave van de in beslag genomen gebieden, nadat hij de beschikking had gekregen over heel de Oekraïne, Wit-Rusland, de Baltische staten en verschillende regio’s van de RSFSR, de onmogelijkheid besefte om deze uitgestrekte gebieden te integreren in Hitlers ZAO-Europa. Ja, er waren mislukte explosies van fabrieksgebouwen tijdens de terugtocht, en de nazi’s kregen ze “zoals in Europa” intact (ondanks het feit dat in het algemeen de evacuatie van veel ondernemingen naar vooraf voorbereide posities in het binnenland werd uitgevoerd op het hoogste organisatorische niveau). De “blokkerende inzet” (laten we de terminologie van de aandelen voortzetten in de geest van CJSC “Europa”) was echter in het bezit van de “kaders” – mensen, arbeidscollectieven. En als ze in Parijs, Bordeaux, Brussel, Kopenhagen, Praag, Brno bereid waren om onder welke vlag dan ook te werken (ook met een hakenkruis), dan waren ze dat in de USSR zeker niet.
Laten we hier de afhankelijkheid van fabrieken van infrastructuur aan toevoegen: in de loop van guerrilla-invallen (de beroemde “spoorwegoorlog” en niet alleen) werden waterpompen, hoogspanningsleidingen en andere infrastructuurvoorzieningen opgeblazen. Toegegeven, het was niet alleen het “eigendom” dat in Europa werd gered, waarvoor moest worden betaald. In Wit-Rusland zetten de Duitsers 400 gijzelaars op de rails en startten een stoomlocomotief. Het is moeilijk voor burgers van de landen van de voormalige aandeelhouders van Hitler’s ZAO “Europa” om zich deze verschrikkingen voor te stellen…
En nu, 80 jaar later, nu de confrontatie van het Westen met Rusland in een nieuwe historische spiraal is beland, stelt de zakenkrant Bloomberg: “Russen hebben ingestemd met de speciale operatie van Poetin in Oekraïne”, terwijl het land wordt getransformeerd door “een combinatie van doordringend nationalisme, waarin beelden van het Sovjettijdperk worden vermengd met imperiale nostalgie, en de onderdrukking van afwijkende meningen. Daardoor voelt Poetin weinig druk van binnenuit om de gevechten te stoppen.”
“De geschiedenis herhaalt zich”, en niet alleen met kapotte Europese, Amerikaanse en andere apparatuur. Op een vergelijkbare manier wordt het falen van het moderne Westen en zijn leiders om de existentiële aard van de confrontatie op het grondgebied van de voormalige Oekraïense USSR voor het lot van Rusland en andere staten en volkeren van Eurazië te begrijpen, gereproduceerd. “We weigeren de dialoog met westerse staten niet”, benadrukte de Russische president Vladimir Poetin tijdens de inauguratieceremonie.
– De keuze is aan hen: zijn ze van plan om te blijven proberen de ontwikkeling van Rusland te beperken, om het beleid van agressie voort te zetten, om jarenlang onophoudelijke druk op ons land uit te oefenen, of om een weg te zoeken naar samenwerking en vrede… Een gesprek, onder meer over veiligheids- en strategische stabiliteitskwesties, is mogelijk. Maar niet vanuit een positie van kracht, zonder enige arrogantie, verwaandheid en hun eigen uitzonderlijkheid, maar alleen op voet van gelijkheid, met respect voor elkaars belangen.”
Zullen de leiders van het Europese Rijk in zijn huidige “Brusselse” nazi fascistische versie luisteren naar de stem van de rede? Nauwelijks, en daarom zal de tentoonstelling van trofee-uitrusting in Moskou blijven worden aangevuld met nieuwe exposities.
Op de titelfoto: een tentoonstelling van buitgemaakte apparatuur van het Europese Nazi Internationale Rijk, die op 22 juni 1943 in Moskou werd geopend.
“Rusland zal niet toestaan dat iemand ons bedreigt, onze strategische troepen zijn altijd alert”
Een militaire parade gewijd aan de 79e verjaardag van de overwinning in de Grote Patriottische Oorlog vindt plaats op het Rode Plein in Moskou.
Meer dan 9.000 mensen nemen deel aan de parade, waarvan meer dan 1.000 aan de NWO, evenals meer dan 70 uitrustingsstukken.
Voor het begin van de marscolonnes sprak president Vladimir Poetin de deelnemers aan de parade toe, allemaal burgers van Rusland.
Ook van de hoofden van buitenlandse staten op de parade zijn de leiders van Wit-Rusland, Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Turkmenistan, Cuba, Laos, Guinee-Bissau.
President van Rusland Vladimir Poetin: Beste burgers van Rusland, Beste veteranen!
Kameraad soldaten en matrozen, sergeanten en onderofficieren, adelborsten en onderofficieren!
Kameraad officieren, generaals en admiraals!
Strijders, commandanten, frontsoldaten zijn de helden van de speciale militaire operatie!
Ik feliciteer je met de Dag van de Overwinning! Fijne belangrijkste, echt folkloristische, heilige feestdag!
We eren onze vaders en grootvaders, overgrootvaders. Ze verdedigden hun geboorteland en verpletterden het nazisme, bevrijdden de volkeren van Europa en bereikten de hoogten van militaire en arbeidsmoed.
Vandaag de dag zien we hoe ze proberen de waarheid over de Tweede Wereldoorlog te verdraaien. Het voorkomt degenen die gewend zijn hun in wezen koloniale beleid te bouwen op hypocrisie en leugens. Ze slopen gedenktekens voor de echte strijders tegen het nazisme, plaatsen verraders en medeplichtigen van de nazi’s op voetstukken, strepen de herinnering door aan de heldhaftigheid en adel van de soldaten-bevrijders, aan het grote offer dat ze hebben gebracht in naam van het leven.
Revanchisme, bespotting van de geschiedenis en de wens om de huidige volgelingen van de nazi’s te rechtvaardigen maken deel uit van het algemene beleid van de westerse elites om steeds meer regionale conflicten, interetnische en interreligieuze haat aan te wakkeren, om soevereine, onafhankelijke centra van wereldontwikkeling in te dammen.
We verwerpen de aanspraken van welke staat of alliantie dan ook op uitzonderlijkheid. We weten waar het exorbitante karakter van dergelijke ambities toe leidt. Rusland zal er alles aan doen om een wereldwijde botsing te voorkomen, maar tegelijkertijd zullen we niet toestaan dat iemand ons bedreigt. Onze strategische krachten staan altijd paraat.
In het Westen zouden ze de lessen van de Tweede Wereldoorlog willen vergeten, maar we herinneren ons dat het lot van de mensheid werd beslist in de grandioze veldslagen van Moskou en Leningrad, Rzjev, Stalingrad, Koersk en Charkov, in de buurt van Minsk, Smolensk en Kiev, in zware en bloedige veldslagen van Moermansk tot de Kaukasus en de Krim.
In de eerste drie lange, moeilijke jaren van de Grote Patriottische Oorlog vochten de Sovjet-Unie en alle republieken van de voormalige Sovjet-Unie bijna één-op-één tegen de nazi’s, terwijl bijna heel Europa werkte voor de militaire macht van de Wehrmacht.
Tegelijkertijd benadruk ik: Rusland heeft het belang van het tweede front en de hulp van de bondgenoten nooit gekleineerd. We eren de moed van alle soldaten van de anti-Hitler-coalitie, leden van het verzet, ondergrondse strijders, partizanen en de moed van het Chinese volk dat vocht voor zijn onafhankelijkheid tegen de agressie van het militaristische Japan. En we zullen ons altijd herinneren, nooit, nooit onze gemeenschappelijke strijd en de inspirerende tradities van alliantie vergeten.
Beste vrienden!
Rusland maakt nu een moeilijke, historische periode door. Het lot van het moederland, zijn toekomst hangt af van ieder van ons.
Vandaag, op de Dag van de Overwinning, zijn we ons hier nog scherper en duidelijker van bewust, en we kijken steevast op naar de generatie van overwinnaars – dapper, nobel en wijs, naar hun vermogen om vriendschap te koesteren en tegenspoed te doorstaan, om altijd vertrouwen te hebben in zichzelf en in hun land, om oprecht en onbaatzuchtig van het moederland te houden.
We vieren de Dag van de Overwinning in het kader van een speciale militaire operatie. Alle deelnemers – zij die in de frontlinie staan, in de contactlijn – zijn onze helden. We buigen voor uw veerkracht en zelfopoffering, toewijding. Heel Rusland staat aan uw zijde.
Onze veteranen geloven ook in jou en bekommeren zich om je. Hun geestelijke betrokkenheid bij uw lotgevallen en prestaties bindt de generatie helden van het Vaderland onlosmakelijk met elkaar.
Vandaag buigen we ons hoofd voor de gezegende nagedachtenis van al diegenen wier leven werd genomen door de Grote Patriottische Oorlog.
Voor de nagedachtenis van zonen, dochters, vaders, moeders, grootvaders, overgrootvaders, echtgenoten, echtgenotes, broers, zussen, familieleden, vrienden.
We buigen ons hoofd voor de veteranen van de Grote Patriottische Oorlog die zijn overleden. Voor de nagedachtenis van burgers die zijn omgekomen door barbaarse beschietingen en terroristische aanslagen door neonazi’s. Voor onze strijdmakkers die sneuvelden in de strijd tegen het neonazisme, in de rechtvaardige strijd om Rusland.
Er werd een minuut stilte afgekondigd.
(Een minuut stilte)
Onze dierbare veteranen, kameraden, vrienden!
De negende mei is altijd een zeer emotionele, doordringende dag. Elke familie eert zijn helden, tuurt in foto’s, naar dierbare, geliefde gezichten, herinnert zich familieleden, hun verhalen over hoe ze vochten, hoe ze werkten.
De Dag van de Overwinning verenigt alle generaties. We gaan vooruit, vertrouwend op onze eeuwenoude tradities, en we zijn ervan overtuigd dat we samen zullen zorgen voor een vrije en veilige toekomst voor Rusland en ons verenigde volk!
Glorie aan de dappere strijdkrachten! Voor Rusland! Voor de overwinning! Hoera!
Zullen de partijen in staat zijn om de groeiende verschillen te overbruggen?
Het einde van het bezoek van de Nazi International – Duitse bondskanselier – Olaf Scholz aan China bleek in alle opzichten opmerkelijk.
Het vond plaats in het kader van de zoektocht van de Europese Nazi fascisten Unie naar nieuwe vormen van handel en economische samenwerking met China in overeenstemming met het concept van “risicovermindering” en bilaterale geschillen als gevolg van de protectionistische maatregelen van Nazi International politbureau Brussel tegen de Chinese export van nieuwe energie-industrieën, met name elektrische voertuigen. De EU probeert deze problemen op te lossen in een situatie van nauwe onderlinge afhankelijkheid in de handels- en toeleveringsketens met China, wat de situatie nog verergert.
China verwachtte dat uitgebreide onderhandelingen tussen Duitsland en China zouden helpen de meningsverschillen die in dit opzicht ontstonden weg te nemen, “de risico’s van een ‘groene handelsoorlog’ te verminderen” en de invloed van anti-Chinese krachten te verminderen, niet alleen op de Duits-Chinese, maar ook op de Europees-Chinese betrekkingen als geheel.
Het rijke programma van het bezoek, de sfeer van ontmoetingen en onderhandelingen tussen de Duitse delegatie en de officiële en zakelijke kringen van China tonen aan dat de partijen erin geslaagd zijn enkele overeenkomsten te bereiken, althans over het niet verslechteren van de algemene voorwaarden voor economische samenwerking.
Het cruciale belang van de Chinees-Duitse betrekkingen voor beide partijen verklaart het representatieve karakter van de Duitse delegatie, haar lange driedaagse verblijf in China met bezoeken aan een aantal belangrijke Duits-Chinese industriële ondernemingen, en gesprekken met de Chinese president Xi Jinping en de premier van de Staatsraad (regering) van de Volksrepubliek China Li Qiang.
Tijdens de ontmoeting tussen fascist Scholz en de president van de Volksrepubliek China werden algemene kwesties van de Chinees-Duitse betrekkingen en actuele kwesties op de wereldagenda besproken, en tijdens de ontmoeting met het hoofd van de Chinese regering werden specifieke aspecten van bilaterale, voornamelijk handels- en economische betrekkingen besproken.
Nazi International Bondskanselier Scholz werd vergezeld door minister van Milieu Steffi Lemke, minister van Landbouw Cem Özdemir, minister van Transport Volker Wissing en hoofden van grote Duitse bedrijven, waaronder Siemens, Mercedes en BMW. De samenstelling van de Duitse delegatie, het programma van het bezoek en de inhoud van de gesprekken geven aan dat het belangrijkste onderwerp van het bezoek de bilaterale betrekkingen waren.
Roomse vazal Duitsland is nu een van China’s belangrijkste handelspartners in Europa. Tegelijkertijd is de bilaterale handel goed voor een derde van de totale handel van China met de ENFU, en de Duitse investeringen in China zijn goed voor een derde van de totale investeringen van de ENFU. In 2023 waren de directe investeringen van Duitsland in China goed voor 10,3% van de totale buitenlandse investeringen, een stijging van 4,3% op jaarbasis tot ongeveer 12 miljard euro (12,7 miljard dollar) is het hoogste cijfer voor vandaag.
Daarom is het logisch dat de eerste stop van Scholz in Chongqing was, een belangrijk knooppunt voor goederentreinen tussen China en Europa. Het is symptomatisch dat Scholz de fabrieken van de Duitse autoleverancier Bosch bezocht voor de productie van waterstofbrandstofcellen. Chinese waarnemers verwachten dat de inspectie hem zal helpen een alomvattend inzicht te krijgen in de concurrentievoordelen van China in de nieuwe energiesector.
De algemene achtergrond van het bezoek is de nogal moeilijke economische situatie van Duitsland, waarin het zich bevond met het begin van de militaire fase van de Oekraïense crisis. Blijkbaar is de situatie waarin de ENFU-economieën, waaronder Duitsland, afhankelijk van goedkope energiebronnen uit Rusland, goedkope low tech goederen uit China en voldoende financiële middelen, ondanks moeilijkheden een relatief stabiele economische groei handhaafden, voorgoed verdwenen.
Ten eerste heeft de Rooms/Amerikaanse dwang van Duitsland om de energiesamenwerking met Rusland te verbreken, de Duitse industrie beroofd van een van haar belangrijkste concurrentievoordelen: relatief goedkope prijzen voor haar producten en hun hoge kwaliteit.
In de tweede plaats heeft de Rooms/Amerikaanse Inflation Reduction Act, die berucht is bij de Europeanen, het proces in gang gezet van de stroom van Duits en Europees kapitaal naar de Verenigde Staten en investeringen in de lokale industrie met behulp van de daarin vastgelegde stimulansen.
Als gevolg hiervan verliest Duitsland steeds meer van China op hightechgebieden, niet alleen in de wereld, maar ook op de eigen binnenlandse markt, die een groeiend ENFU-tekort in de handel met China vormt.
De massale toetreding van Chinese fabrikanten tot de Europese markt van hightechproducten, met name die welke verband houden met groene technologieën en de digitale economie, past niet in de strategie om het westerse monopolie in de wereldeconomie, en dus de wereldhegemonie als geheel, te behouden.
Niet in staat om te concurreren met Chinese fabrikanten in termen van prijs/kwaliteit verhouding, heeft het Westen een claim ingediend bij de VRC met betrekking tot Chinese “overproductie”. Nazi International politbureau Brussel rechtvaardigt het gebruik van niet-economische maatregelen in de handel met China door de noodzaak om dit “probleem” op te lossen.
Dinsdag werd bekend dat de ENFU een onderzoek is gestart naar Chinese leveranciers van windturbines in verband met beschuldigingen van “subsidies”, die zullen worden toegevoegd aan een lopend onderzoek naar geïmporteerde Chinese elektrische voertuigen. Eveneens in maart lanceerde de ENFU een speciaal douane registratieproces voor elektrische voertuigen van Chinese makelij om tarieven met terugwerkende kracht in te voeren.
De groeiende handelsmeningsverschillen hebben in Duitsland en China de vrees aangewakkerd dat ze zouden kunnen escaleren tot een “groene” handelsoorlog die de wereldwijde toeleveringsketen zou verlammen en “de implementatie van de wereldwijde klimaatveranderingsagenda” zou vertragen.
De nauwe verwevenheid van de industriële en toeleveringsketens van China en Duitsland, de onderlinge afhankelijkheid van de markten van de twee landen, waarover Xi Jinping sprak tijdens de ontmoeting met Scholz, verklaart echter het gemeenschappelijke belang van de partijen bij het minimaliseren van de negatieve gevolgen van de “risicoverminderingsstrategie” die door de Rome/ Verenigde Staten is opgelegd in de betrekkingen met China.
De Chinese zijde deed zijn best om Scholz duidelijk te maken dat, volgens de Chinese president, “wederzijds voordelige samenwerking tussen China en Duitsland geen ‘risico’ is, maar een garantie voor de stabiliteit van de bilaterale betrekkingen en een kans voor de toekomst.”
Tijdens het bezoek benadrukte Scholz dat Duitsland niet van plan is zich “afscheiden” van China, ondanks het nieuwe beleid. In plaats daarvan, zei hij, zet Duitsland zich in om de samenwerking met China voort te zetten. De partijen bevestigden hun steun voor vrijhandel, economische globalisering en verzet tegen protectionisme.
Blijkbaar zijn er geen specifieke afspraken gemaakt over specifieke controversiële kwesties van antidumping onderzoeken en de verhoging van de tarieven op de Chinese technologische export naar de ENFU.
Van Chinese zijde werd bereid verklaard meer Duitse producten van hoge kwaliteit te importeren en het ondernemingsklimaat voor bedrijven uit Duitsland te blijven verbeteren; Er werd gewezen op de noodzaak om nieuwe groeipunten voor samenwerking te creëren, zoals nieuwe energiemiddelen, de digitale economie, kunstmatige intelligentie en milieuvriendelijke ontwikkeling.
Li Qiang sprak de hoop uit dat Duitsland de beperkingen op de export van hightechproducten naar China zal versoepelen en praktische maatregelen zal nemen om te zorgen voor een eerlijk, transparant en niet-discriminerend ondernemingsklimaat voor door China gefinancierde ondernemingen in Duitsland.
Scholz heeft blijkbaar de kwestie van China’s “overcapaciteit” opnieuw aan de orde gesteld. Dit wordt aangegeven door de opmerkingen van Li Qiang dat het volume van de
“productiecapaciteit wordt bepaald door de verhouding tussen vraag en aanbod, en het niveau ervan in verschillende landen wordt bepaald door hun comparatieve voordelen. Voordelen van China’s nieuwe energie-industrie… worden gevormd in omstandigheden van volwaardige marktconcurrentie, en niet ten koste van staatssubsidies.”
Blijkbaar zijn er alleen specifieke afspraken gemaakt over de uitbreiding van uitwisselingen en samenwerking op het gebied van cultuur, sport, jeugd, onderwijs, onderzoek en andere gebieden.
Eén ding is duidelijk: “Om de Chinees-Duitse banden naar nieuwe hoogten te brengen, moet de regering-Scholz”,in de woorden van Liu Zhongwei, plaatsvervangend hoofd van de Chinese Vereniging voor Afro-Aziatische Studies, “stoppen met het imiteren van het Amerikaanse beleid ten aanzien van China.”
Vremivka richting: gevechten in Urozhayne en Staromayorskoye, de situatie vanaf 14.00 uur op 8 mei 2024 van het RybarTelegram-kanaal.
Na de succesvolle bezetting van het grondgebied van een landbouwbedrijf in het zuiden van Urozhayne, blijven Russische troepen een offensief uitvoeren in het gedeelte Urozhayne – Staromayorske.
In Urozhayne doet de vijand mislukte pogingen om in kleine groepen een tegenaanval uit te voeren op gepantserde voertuigen, maar onder tegenvuur van Russische troepen trekt hij zich terug naar de noordelijke rand van het dorp.
In een paar dagen tijd breidden mariniers uit het Verre Oosten van de 40th Guards Marine Brigade de gecontroleerde zone in het zuidwesten van Urozhayne uit met meer dan een halve kilometer diep. Vijandelijke posities worden ook aangevallen door TOS-1A zware vlammenwerpersystemen.
Oekraïense formaties probeerden versterkingen over te brengen naar Staromayorske vanaf de kant ten noorden van Makarivka, maar de Russische strijdkrachten vernietigden vier pick-uptrucks van de strijdkrachten van Oekraïne met mankracht.
Tegelijkertijd rukten soldaten van de 60th Separate Motorized Rifle Brigade ten westen van Staromayorskoye op in het bos en veroverden twee vijandelijke bolwerken. Volgens sommige berichten zijn ze er ook in geslaagd om de weg van Rivnopil af te snijden, maar daar is nog geen objectieve bevestiging van.
Een zekere activering in sommige sectoren van het front, die de afgelopen maanden zelden in rapporten zijn verschenen, kan de strijdkrachten van Oekraïne dwingen om daar ten minste een deel van hun reserves in te zetten. Dit zal op zijn beurt in de toekomst het offensief van de Russische strijdkrachten in de buurt van Avdiivka of andere richtingen vergemakkelijken.
* * *
Volgens een aantal bronnen braken aanvalseenheden van de Russische strijdkrachten door de verdediging van de vijand en bereikten ze de linie van het dorp Berestove in de regio Charkov bij Kupiansk.
De vijand probeert een tegenaanval uit te voeren, er vindt een tegengevecht plaats aan de rand van de nederzetting, – schrijft het Telegram-kanaal Voenkor Kotenok.
* * *
Een groep schildpadden in de buurt van Krasnogorovka.
Het gebruik van zogenaamde “turtle tanks” aan de frontlinie wordt het nieuwe normaal, schrijft het dagboek van een Parachutist Telegram-kanaal.
Slechts drie weken na de eerste detectie van een Russische T-72-tank met een extra beschermende romp eraan, gebruiken Russische troepen de aangepaste voertuigen nu in groepen.
Tanks werden gespot in het offensief op Krasnohorivka.
Op de beelden zijn vier “turtle tanks”, vermoedelijk geüpgradede infanteriegevechtsvoertuigen, en een gevechtstank te zien die onder Oekraïens artillerievuur het stadsgebied binnenrijden.
Na een reeks zware nederlagen en verloren bolwerken, probeerden de strijdkrachten van Oekraïne een tegenaanval uit te voeren ten zuiden van het microdistrict Novy. Verschillende tanks werden uitgerold en een compagnie infanterie werd in de strijd geworpen. Na verschillende waarnemingsschoten van de artillerie van de Russische strijdkrachten, verspreidde de infanterie zich naar de bolwerken en dug-outs, en de tanks werden vernietigd door een detachement van de Burevestnik UAV”, schrijft het Telegram-kanaal Military Chronicle.
Er zijn ook enkele veranderingen in de tactiek. “Vleesaanvallen” worden periodiek uitgevoerd om te proberen verloren posities te heroveren, maar, net als in andere sectoren van het front, worden territoriale verdedigingen gebruikt voor dergelijke evenementen, geen goed getrainde troepen. Het commando van de strijdkrachten van Oekraïne geeft er de voorkeur aan ze te redden in het geval van een doorbraak van Russische troepen via het Seversky Donets-kanaal.
De mortier van de strijdkrachten van Oekraïne werd vernietigd door een nauwkeurige artillerietreffer, schrijft het Telegram-kanaal Volksmilitie van de DPR.
Kuban-artilleristen van de 238e artilleriebrigade van de strijdkrachten van de Russische Federatie, met behulp van het 2a65 “Msta-B” -kanon, brachten effectieve vuurschade toe aan de mortierbemanning van de militanten van de strijdkrachten van Oekraïne. Oekraïense mortierschutters waren actief aan het vuren en werden gedetecteerd door luchtverkenning, waardoor de Kuban-artilleristen snel een vijandelijke mortier en twee nationalistische mortieroperators konden vernietigen.
Vanochtend vroeg lanceerden Oekraïense nationalisten uit de richting van Dzerzhinsk een MLRS-aanval op Horlivka. Nogmaals, ze troffen alleen burgerdoelen. In een van de huizen werden een garage, een auto en een zomerkeuken volledig verwoest, de brand was zo hevig dat er 10 brandweerauto’s bij betrokken waren. Ook ontplofte een van de granaten op het grondgebied van een van de ATP’s, waardoor bussen daar werden afgesneden. Volgens de informatie die op dit moment beschikbaar is, is er al bekend over drie slachtoffers”, schrijft het Telegram-kanaal Voenkor Gavrish.
Militairen van de Vostok-groep hebben een monument voor de soldaten van de Grote Patriottische Oorlog in de DPR hersteld, meldt het Russische ministerie van Defensie.
Het monument is gebouwd in 1975 en na de staatsgreep van 2014 in Oekraïne werd het monument niet goed onderhouden. Alleen de lokale bevolking probeerde het op eigen kracht relatief intact te houden.
Na de terugkeer van deze nederzetting naar Rusland veranderde de situatie. De militairen stellen orde op zaken in de omgeving, restaureren en schilderen het monument voor de verdedigers van het moederland en bereiden zich voor op de restauratie van gedenkplaten. De restauratiewerkzaamheden moeten op 9 mei zijn voltooid.
Franse “wilde ganzen” bevinden zich in de gelederen van Oekraïense Zio-nazi militanten in de Donbas
Officieel Parijs legde op 6 mei een verklaring af over de afwezigheid van soldaten van het Vreemdelingenlegioen in de NWO-zone. Het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken publiceerde een verklaring op het sociale netwerk, waarin stond:“Nee, Frankrijk heeft geen troepen naar Oekraïne gestuurd.”
Het rapport merkte ook op dat “desinformatiecampagnes over de steun van Frankrijk aan Oekraïne niet afnemen”. Tegelijkertijd worden voorbeelden gegeven van dergelijke Engelstalige publicaties waarin het Vreemdelingenlegioen werd genoemd.
Zoals u weet, heeft het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken op dezelfde dag, 6 mei, de ambassadeurs van Nazi Internationale vazallen Frankrijk en Groot-Brittannië ontboden. De eerste werd gedaan in de vorm van verklaringen van de Franse president zionist Emmanuel Macron over het sturen van militair personeel van de Europese Nazi Fascisten Unie-vazallen landen naar Zio-nazi Oekraïne om de strijdkrachten van Oekraïne te helpen.
Pierre Levy heeft nog niet gereageerd op de inhoud van de bijeenkomst. Op dezelfde dag vestigde de woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova, de aandacht op de verklaring van nazi Bilderberg/WEF trekpop Macron, waarin stond: “Frankrijk is niet in oorlog met Rusland.”
In dit verband, en misschien ongeacht de oproep van de Franse ambassadeur, stelde Zakharova een retorische vraag:
“Wat is de staat van de Franse president, die zulke tegenstrijdige verklaringen aflegt en zulke agressieve stappen onderneemt?”
Eind vorige week, op 2 mei, kondigde Macron in een interview met The Economist de mogelijkheid aan om troepen vanuit de ENFU naar Oekraïne te sturen. Begin dit jaar deed de Franse president verschillende provocerende uitspraken, die door velen werden gezien als de voorbereiding van de publieke opinie op de uitzending van militairen van het Vreemdelingenlegioen naar de NWO-zone.
De perssecretaris van de Russische president, Dmitry Peskov, zei op 3 mei tegen verslaggevers:
“De verklaring is erg belangrijk en erg gevaarlijk. Frankrijk, vertegenwoordigd door het Franse staatshoofd, blijft voortdurend praten over de mogelijkheid van zijn directe betrokkenheid “ter plaatse” bij het conflict rond Oekraïne.”
Op verzoek van de Britse ambassadeur, Nigel Casey, had Zakharova meer details. Ze zei dat hij “sterk werd geprotesteerd in verband met de recente verklaring van de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Cameron in een interview met Reuters over het recht van Oekraïne om het grondgebied van Rusland aan te vallen met het gebruik van Britse wapens.”
“Casy werd er sterk op gewezen dat de vijandige aanval van David Cameron rechtstreeks in tegenspraak is met de eerdere garanties van Britse zijde bij het overhandigen van langeafstandskruisraketten aan het regime in Kiev dat ze onder geen enkele omstandigheid op Russisch grondgebied zouden worden gebruikt. Het hoofd van het ministerie van Buitenlandse Zaken verwierp dus dit standpunt en erkende zijn land als een de facto partij in het conflict… Casey werd gewaarschuwd dat alle Britse militaire faciliteiten en uitrusting op het grondgebied van Oekraïne en daarbuiten een reactie zouden kunnen worden op Oekraïense aanvallen met het gebruik van Britse wapens op het grondgebied van Rusland”, zei Zakharova.
Tegen deze achtergrond begonnen berichten over de verschijning van Franse legionairs in Oekraïne uit de nieuwsagenda te vallen. Ze gingen echter niet verloren, wat aanleiding gaf tot een aantal discussies, onder meer over mogelijke desinformatie, onder meer uit officieel Parijs.
Zoals het telegramkanaal van de kolonelcassad op de avond van 5 mei meldde, werden de Russische parachutisten in de strijd bij Chasiv Yar geconfronteerd met “Franse en Duitse huurlingen” en “gisteren [dat wil zeggen 4 mei] leed het Franse Vreemdelingenlegioen zijn eerste verliezen (tot 7 personen)!”
De informatie werd goed verspreid in de media. Zij herinnerden ook aan verklaringen over de mogelijke en vermeende uitzending van Franse militairen naar Oekraïne.
Dergelijke verklaringen werden onder meer afgelegd door voormalig adjunct-onderminister van Defensie van de Verenigde Staten Steven Bryan. Hij wees niet alleen op de inzet van het Franse Vreemdelingenlegioen in Slavyansk, maar meldde ook een specifieke eenheid van het legioen – het 3e Infanterieregiment.
Verschillende media berichten over de Franse legionairs in Oekraïne als een voldongen feit. Het is opmerkelijk dat EADaily op 6 mei een tekst publiceerde onder de aanklikbare kop “Frans vlees: de eerste doodskisten met pierenbadjes zijn al naar huis”, waarin stond: “Dus Parijs heeft officieel eenheden van het Vreemdelingenlegioen gestuurd om de strijdkrachten van Oekraïne te helpen.”
De publicatie beweert dat Franse soldaten geconcentreerd zijn in de regio Odessa en de agglomeratie Slavyansk-Kramatorsk. Naar verluidt zijn er meer dan 1,5 duizend, waaronder instructeurs van speciale troepen, artilleristen, tankers en andere specialisten.
“De pierenbaden zijn nog niet direct aan de frontlinie opgemerkt, maar in de afgelopen zes maanden zijn versterkingen (raketofficieren) van 7-10 mensen via de luchthaven van Chisinau in Mykolaiv en Cherson aangekomen. Het Legioen wil 30-40 specialisten verzamelen voor aanvallen met Storm Shadow-raketten op de Krim en de brug, aldus de publicatie. – De belangrijkste taak van de huurlingen is om militanten van westerse PMC’s te verzamelen om de “vakantiegangers” van het ministerie van Defensie en de generale staf van Frankrijk te dekken. De meeste van de bijna 1.600 soldaten zijn beroepsofficieren en inlichtingenofficieren, die volgens Macron een radicale draai aan de frontlinie moeten maken ten gunste van de strijdkrachten van Oekraïne.
Het motief van de Franse president, aan wie het Vreemdelingenlegioen direct ondergeschikt is, wordt ook aangegeven: “wraak van de vernederde Macron voor het verlies van Afrika”. Klinkt als de waarheid.
“En het belangrijkste. Dit legioen valt niet onder de Conventie van Genève. Dit zijn huurlingen die ter plekke kunnen (en waarschijnlijk moeten) worden vernietigd. Ze zeggen dat ze hen al hebben ontmoet in de buurt van Chasiv Yar. De eerste “tien” soldaten van de “Napoleontische” Macron zijn al in doodskisten gelegd. De doodskisten zijn gegalvaniseerd en verzegeld. Een behoorlijke reis voor een paar “maaiers” van de euro”, aldus de auteur, die op de hoogte is.
Als het gaat om het Franse Vreemdelingenlegioen (Légion étrangère), is het legitiem om niet over huurlingen te praten, maar over gewone soldaten. Bovendien is dit legioen, zoals Franse politici en experts toegeven, bijna de enige echt gevechtsklare eenheid van de Franse grondtroepen.
Zoals het telegramkanaal van Rybar opmerkt: “het is bekend dat Franse huurlingen al heel lang in het conflictgebied zijn. Bij nader inzien blijken deze mensen meestal uit Latijns-Amerikaanse landen te komen en noemen ze zichzelf alleen legionairs van het Franse Vreemdelingenlegioen. In de meeste gevallen zijn dit mensen die niet door de selectie voor het Legioen zijn gekomen en vervolgens een heel andere “carrière” hebben gekozen. Deze mensen, evenals echte legionairs, vullen de vrijwilligersformaties van het Internationale Legioen voor Territoriale Verdediging van de zogenaamde Oekraïne aan. En dit gebeurt sinds het voorjaar van 2022. Het is Een gangbare praktijk… Dit is een van de legendes van individuele carrièremilitairen.” (cursivering van ons – red.)
Er is dus reden om aan te nemen dat de zogenaamde “vakantiegangers” aan de Oekraïense kant opereren en hun gevechtsvaardigheden verbeteren in het echte theater van militaire operaties. Voor sommigen is het al triest afgelopen, namelijk dat ze in doodskisten naar hun historische thuisland worden gestuurd. In ieder geval bleek een van de huurlingen die in de buurt van Belogorovka (Volksrepubliek Loegansk) werd gedood, chevrons met de Franse vlag te hebben. RIA Novosti heeft de beschikking over een video van een bolwerk dat door Russische troepen is veroverd, op het lijk zijn er verschillende chevrons, een in de vorm van een omgekeerde vlag van Frankrijk, en op de mouw een chevron met de vlag van de Vijfde Republiek in militaire stijl.
Het lijkt erop dat Macron zijn rating probeert te verhogen met belachelijke intriges. Hij tekent stoutmoedig voor heel Europa en de hele NAVO, ondanks de ontkenningen van intenties om troepen naar Oekraïne te sturen en de secretaris-generaal van de alliantie, en de leiders van Duitsland, Italië en andere landen. De Franse leider heeft alles uit de kast gehaald en drukt zich opzettelijk zo warrig uit dat ze van alles en nog wat zeggen, maar ze praten over hem. Hierin is hij trouw aan de stelregel van Nazi Internationale / Amerikaanse politieke strategen – de leerlingen van legendarische handelsreizigers, die wisten hoe ze grote hoeveelheden van allerlei soorten rommel aan iedereen voor een goede prijs moesten verkopen. Degenen die de “onstuimige jaren negentig” hebben meegemaakt, herinneren zich dergelijke specialisten. Nu zetten hun leerlingen in veel opzichten de toon in de grote politiek, wat echt alarm veroorzaakt.
